Rotterdam en verhuizing

De vorige keer eindigde ik met de hoop deze keer lekker in onze tuinkamer op het balkon te kunnen zitten, nou vergeet het maar! Vandaag, zondag 22 november is het buiten een graad of vier en het hagelt als een gek, in de serre is het dan wel droog en zes graden, maar om daar een drankje te pakken, gaat toch wel ver. Ik ga wel iedere avond voor het naar bed gaan even de omgeving bekijken vanuit de serre.
De titel verraadt al een beetje de inhoud van dit nieuwsblad, alle drukte ten spijt, er moest nog een vrije reisdag opgenomen worden voor die verlopen was. Nu is dat geen straf, lekker naar buiten kijken, stations bekijken en meestal mensen bezoeken waar je graag komt.
We hadden besloten 2 november naar de verjaardag van Jo, een oude campinggast uit de Hucht te gaan, zij woont in Boskoop.

Wij vertrokken om een uur of negen uit Alkmaar Noord, daar kun je de auto goed kwijt en heb je meestal een zitplaats voor je uit Alkmaar vertrekt. Eerst naar Haarlem, een vertrouwd traject, daar hardlopend overstappen voor de trein naar Leiden. Daar was de tijd wat ruimer om de trein naar Alphen aan de Rijn op te zoeken. Toen nog tien minuutjes naar Boskoop, waar ons een wandeling van een stief kwartiertje wachtte. Bij Jo zat het huis vol, ze vond het fijn ons weer te zien, maar na een uurtje of twee zijn we weer opgestapt om naar het station terug te keren. Weer een traject, dat ik nog nooit had gereden, Boskoop - Gouda. Daar overstappen naar Rotterdam Centraal, ook redelijk nieuw voor mij, slechts één keer eerder gereden met vriend André. Toen hebben we het nieuwe station van Rotterdam al kunnen bekijken dus nu meteen overgestapt op de trein naar Rotterdam Blaak. In de trein naar Rotterdam een broodje uit het vuistje gegeten, waar we achteraf spijt van hadden.

Toen we bij station Blaak bovengronds kwamen zagen we hem al liggen, de nieuwe markthal. Een gigantische tunnel, waarvan de zijwanden en dak bestaan uit appartementen, waar je kunt wonen. De beide kopgevels zijn platen helder glas waardoor je naar binnen of naar buiten kunt kijken. Het dak en binnenwanden van de tunnel zijn bekleed met gigantische platen die bedrukt zijn (ja, in de kop van Noord-Holland, De Waard wel te verstaan) met planten en bloemen.
En in de hal van alles te koop op het gebied van eten en drinken, maar ja, wij hadden ons buikje net vol met donker bruin tarwebrood.

Links zien we hoe de kopwanden zijn opgebouwd, vuistdikke staalkabels van de ene wand naar de andere en van boven naar beneden. Op de kruispunten stalen klemmen waar de vier hoeken van de glasplaten ingeklemd worden en de naden die met kit dichtgespoten zijn. De ruiten en fotopanelen schat ik toch wel zo'n anderhalve meter tot één zeventig in het vierkant. De zwarte vlakken rechtsonder zijn ramen naar
de achterliggende gangen van de appartementen. Rechtsboven zien we het Potlood en de paalwoningen van Blom en links daar naast de bibliotheek van Bakema.
Na het bezoek aan de markthal zijn we nog even de bibliotheek ingelopen, het gebouw met de gele pijpen, en naar de bovenste verdieping gegaan om van het uitzicht te genieten. Daar kwamen wij er ook achter dat we niet zo ver verwijderd waren van de woonplek van Alie en Gerard, ook campinggasten. Dus over de Blaak tussen de paalwoningen door naar de Haringvliet

Jammer genoeg waren zij niet thuis en zijn we weer langs de mooie schuiten naar een terras met zicht op de oude scheepswerf heerlijk in het zonnetje een bak koffie met wat erbij gaan nuttigen. Toen het zonnetje achter het Witte Huis verdween en dus ook de warmte, zijn we weer ondergronds gegaan en troffen we een rechtstreekse verbinding met Amsterdam Sloterdijk via de schiphollijn, ook dit traject was nieuw voor mij. Sloterdijk Alkmaar Noord kan ik wel dromen, dat gebeurde ook bijna, buiten donker, loafe poten, zoals ze hier in de buurt zeggen. We hadden tenslotte in 9 verschillende treinen gezeten, dus ook 9 stations goed kunnen bekijken en 47 stations vanuit de trein gezien, als ik goed geteld heb. Dat alles op een dagje vrije reizen van vadertje spoor, wat wil je nog meer!

Ik schreef de vorige keer al over de perikelen van de verhuizing van mijn schoonmoeder, zij is precies een week geleden verhuisd. Het is nog allemaal onwennig in haar nieuwe huisje, mijn zwager en Marianne zijn van de week een paar nachten bij haar blijven slapen, maar vannacht heeft ze het alleen gedaan. Nog het e.e.a. afwerken en dan is die klus ook weer achter de rug. 
Zo, dat was het weer voor deze keer, een vriendelijke groet uit de Heer Huyge Waert, zoals hij genoemd werd toen hij in 1631 droog viel.

Druk, druk, druk

De titel zegt al genoeg en ook als je naar de datum van deze aflevering kijkt, zegt dat eigenlijk al genoeg. Je hebt wel eens van die dagen dat alles tegelijk op je af komt. Dat was afgelopen week het geval. Afgelopen maandag een week geleden hebben ze de helft van ons balkon van glazen schuif- draaideuren voorzien. Heerlijk, toen ze om een uur of vijf weer vertrokken waren, hebben we een glaasje gedronken op en in onze "tuinkamer". Het zonnetje er op en het scheelde wel een graad of zes met de buitentemperatuur en natuurlijk geen last van de westenwind op vier hoog.

We hadden op het balkon houten terrastegels 50x50 liggen, dat moest natuurlijk allemaal aangepast worden, maar daar was nog even geen tijd voor.
De dinsdag erna, moesten we naar Haarlem, mijn schoonmoeder kreeg de sleutel van een zorgwoning in het Ramplaankwartier overhandigd. Een wat oudere woning, dus er moet geschilderd en vloerbedekking gelegd worden en natuurlijk overal behangen, dat vergt nogal wat regelwerk. Telefoon- en tv-aansluitingen moeten verhuisd worden en natuurlijk een verhuizer geregeld worden. De schilder wil wel over schoon werk schilderen, dus radiatoren en buizen ontvetten en schoonmaken. Kortom het balkon moest even wachten.

Maar dinsdag ben ik toch maar met het balkon begonnen, het weer wordt er natuurlijk niet beter op, er moesten nog een stuk of negen tegels bijkomen.

Dus nieuwe houten tegels in het patroon passen, aan vier kanten de tegels opnieuw aanpassen. Je zou zeggen even de zaag erin en het is gepiept, nou vergeet het maar dan vliegen de plankjes je om de oren. Er moeten hulpconstructies achter op de tegels geschroefd worden. Dat gebeurt met plankjes uit de reststukken, maar........... ieder plankje zit met zes schroefjes op drie andere plankjes vast. Iedere tegel bevat dus 42 schroefjes afgedekt met paraffine, tel uit je winst, maar het is klaar en naar tevredenheid afgerond.

Na twee dagen hurken en bukken zit ik nu stijf, met een gevoelige rug en beenspieren, als een oude man, in de drukkerij van de kerk om het kerkblad te drukken. Kortom het lijkt allemaal verdacht veel op gewoon werk, broodje met karnemelk mee. Dat drukken is redelijk relaxt, de machine doet het werk, af en toe papier vullen en de boekjes inpakken, ware het niet dat ook hier de wet van Murphy van toepassing is, de verwarming heeft een storing en het drukapparaat heeft om het half uur een nietjesstoring. Je moet dan overal het papier uit de machine verwijderen en de cassette met nietjes repareren, wat scheve nietjes verwijderen. 

Maar in vergelijking met terrastegels leggen is dit een makkie!

Zo ik heb het één en ander van mij af kunnen schrijven en jullie kunnen uitleggen waarom het even duurde voordat een nieuwe editie van dit Nieuwsblad verscheen. Morgen nog even wat fotootjes toevoegen en de boel kan gepubliceerd worden.
Volgende keer weer wat vrolijkers hoop ik. Zoals een tevreden Oma in haar nieuwe huisje en wij zoals we dit verhaal begonnen met een drankje in onze zomerkamer met een prachtig uitzicht over De Waard.
Tot de volgende keer.

Den Haag en Kaatsheuvel

Zo, na een week met veel vakantiegevoel weer thuis op de basis, lange broek weer aan, eigenlijk moeten ook de T-shirts weer lange mouwen hebben. Langzaam loopt de kop weer vol "snot", kortom alles weer als van ouds in september.
We moesten nog snel een vrije reisdag plannen, anders zou hij verlopen zijn, Den Haag leek ons wel wat, een bezoek aan het binnenhof, een stadswandeling en als er nog tijd over was een bezoek aan Vermeer in het Mauritshuis. Zondag 23 augustus op internet gedoken en een stadswandeling uitgeprint, ook via promedos.nl een rondleiding geboekt op maandag 24 augustus om 14:00 uur, kort dag dus.
Maandagmorgen om 10:00 uur op de trein richting Den Haag.

Uit het station gekomen via de Herengracht, het Mauritshuis en het Toernooiveld naar het Eschermuseum (A). Jammer, maandag, dus museum gesloten, wel een mooi gebouw, vroeger paleis van koningin-moeder Emma. Toen het Lange Voorhout af naar het paleisje Kneuterdijk (B), hier zetelt tegenwoordig de Raad van Staten. Via het Noordeinde naar het werkpaleis (C) van onze koning. Toen hebben wij de wandeling zelf veranderd en via pittoreske straatjes naar de paleistuin (D). Toen werd het tijd ons via de Gevangenenpoort naar het Buitenhof (E) te begeven voor een broodje en een kopje koffie. Om twee uur meldden wij ons bij PromeDos (F) voor de rondleiding. Eerst naar de Ridderzaal (G) vanaf de tribune een prachtig gezicht op de kapconstructie, net een omgekeerde boot.
Toen over het binnenhof naar de Eerste Kamer (H) waar we wederom een plafond konden bewonderen, maar nu van een hele andere orde, prachtige schilderingen. Een prachtige zaal, echt voor het volk, maar de koning was toch ook prominent aanwezig.

Tot slot, buitenom naar de Tweede Kamer (J), voor je daar binnen bent moet er wel wat gebeuren. Zakken legen en de inhoud in een bakje leggen, ik was meteen al mijn zakmes kwijt, werd dicht geseald en kon ik naar afloop weer ophalen. Eerst Marianne door een poortje, bleef maar piepen, nogmaals, weer foute boel, toen met een tennisracket langs haar lijf en toen mocht ze door. Bij mij ook piepen, ook het racket langs mijn lijf, bleken het de gespjes van mijn bretels te wezen. Toen alle handbagage in een locker en een dik kwartier later konden we naar de plenaire zaal. Op tv lijkt het allemaal veel ruimer, al met al viel de grootte mij een beetje tegen. 

Wel leuk om de plekjes, die je vaak op tv ziet in werkelijkheid te herkennen, vooral als je zo op beelden bent gericht als ik.
Al met al een paar versleten voeten en het Mauritshuis maar bewaard voor een volgende keer, dus na een leuke, maar vooral informatieve dag terug richting trein en een avondje met de benen op tafel.
Versleten waren de voeten ook na een zaterdag slenteren door de Efteling in Kaatsheuvel. Maar laat ik bij het begin starten, we hadden in de nabijheid van Diessen op Landalpark Duc de Brabant ( https://goo.gl/maps/5D5mJ ) een tien persoons bungalow voor een lang weekend met de kinderen en kleinkinderen geboekt. Dit alles omdat we kortingkaartjes voor de Efteling hadden gespaard bij Appie. De vrijdag werd besteed met het binnendruppelen van alle gasten, wij waren er om 15:30 uur en de laatste kwam binnen tegen 22:00 uur. Marleen had een heerlijke taart gemaakt en Edwin had een nieuw spelletje met dobbelstenen en een soort dominostenen, daarmee was de vrijdag gevuld.
Zaterdag morgen met twee auto's naar Kaatsheuvel, een half uurtje rijden. Om 10:00 uur waren wij aanwezig, Bart en Femke meteen in de rij voor de Rode Baron, ze hebben 1 uur en 56 minuten moeten wachten om 30 seconden spektakel te hebben. 

Ondertussen gingen Edwin, Stijn en Thomas in de Vliegende Hollander, ook 3 kwartier wachten. 

Toen Edwin, Barbara, Stijn en Thomas in de rij voor de Piranha, ook weer een klein uur, Femke kwam onderhand bij de Baron vandaan en werd over het hek getild.

Via het spookhuis naar de bobsleebaan, Femke, Stijn Thomas, Edwin en Bart, toch ook weer zo'n uurtje in de rij. Hierna hebben we ons gesplitst, wij oudjes en de jongste spruit Wouter met Marleen het sprookjesbos in en de rest op pad naar de Droomvlucht. Toen we weer bij elkaar kwamen in de peuterspeeltuin hebben wij besloten dat één auto richting Diessen zou gaan, het was onderhand vijf uur, de rest, De Efteling was open tot 0:00 uur, wilde nog naar Joris en de Draak, de Python, het scheve huis en natuurlijk het waterorgelspektakel, dus nog aardig wat wacht uurtjes. Marleen, Bart, Edwin, Femke, Stijn en Thomas kwamen na twaalf uur, waaronder wel 6 wachturen, Efteling om 22:00 uur thuis. Moe, maar wel voldaan over alle spektakelstukken die ze bezocht hadden, er waren vele grenzen verlegd!

Zondag werd vooral doorgebracht in het open lucht zwembad, midgetgolf en de tuin bij het huisje. Na de patat, schnitzels en frikadellen gingen de (klein)kinderen weer huiswaarts en opa en oma een wandelingetje door het park maken, daar waren ze nog niet aan toegekomen. Maandagmorgen via Zaltbommel, zwager Hugo en Chrisje weer richting de Waard. 
Jullie begrijpen nu vast wel dat we een behoorlijk vakantiegevoel hadden toen we thuiskwamen, moe maar voldaan!

Scheepsjournaal

Deze aflevering, die de titel scheepsjournaal mee kreeg, zal voornamelijk bestaan uit een verslaggeving van het "huttendorp" in Zaandam, waar Femke en Stijn, samen met Femmie en Milan, hun vriendjes, ijverig hebben meegewerkt.
Maar ook de zandsuppletie in Camperduin en mijn sporttas zullen even voorbij komen, het is tenslotte "komkommertijd".
Het thema van het huttenfestijn was dit jaar "Onderwaterwereld". 80 kinderen hadden zich kunnen inschrijven om onder leiding van 8 huttenvaders of moeders 8 hutten te timmeren, die het thema zouden verbeelden.
Maandag t/m donderdag is er hevig getimmerd in het Volkspark, nabij de Langestraat en oma en opa moesten natuurlijk de resultaten komen bekijken.

De groep van Femke en Stijn hadden besloten de Titanic te gaan bouwen, omdat er nog een groep was met Titanic werd dat Titanic 2 en de groep van Femke Titanic 1.
Het grondplan was goed, een voorplecht, een trappenhuis naar boven naar de stuurstand en een achtersteven. Op last van de brandweer moesten er genoeg nooduitgangen zijn en de boel natuurlijk veilig en stevig zijn opgebouwd. Het was ook zinvol het geheel van bovenaf waterdicht te krijgen, het nut daarvan werd later duidelijk.

Er werd nog steeds getimmerd, geverfd, ge-opzichterd en met zeilen en touwen geknoopt. Toen ging de toeter en werd iedereen richting kombuis geroepen. De inwendige mens moest nieuwe brandstof krijgen.

En ja, toen kwam toch het moment van de waarheid aan de orde, de jury bestaande uit een leider en twee jonge dames, die de leiding hadden geholpen vormden de jury. Dat was echter niet alles, de brandweer Zaandam was uitgerukt en zou alle bouwwerken inspecteren, dat deze stem zwaarwegend zou zijn voor de einduitslag lijkt mij duidelijk. Wie had het mooiste, veiligste en origineelste creatie?

Zeker, jullie zien het goed, Titanic 1 kreeg de beker mee naar huis!!! Daarna werd het nog een dolle boel, nou dol? Vooral nat, dat kunnen jullie zien op het volgende filmpje.
http://1drv.ms/1WsVPd7
Tot zover de huttenbouw, maar ik had nog wat komkommers beloofd.
Vrijdagochtend, zoals gewoonlijk naar de fitness, ik heb mijn spulletjes altijd in een soort van plunje zak, ooit een kerstpakket cadeau van het PEN, dus al wat jaartjes oud. Tijdens de fitness hadden Marian en Dirk, medefitnessers, een onderonsje. Toen ik klaar was mijn vuile was weer in de plunjezak en naar de fiets. Marianne zegt nog: "Waar is je kaartje?" Dat heb ik altijd aan mijn zak hangen. Ik weer terug, wellicht in de locker laten liggen. Kom ik boven iedereen een grote grijns, zoek je deze soms? Hadden ze mijn plunjezak verwisseld voor een exemplaar dat Dirk op de rommelmarkt had gekocht en ik had niets in de gaten gehad. Hij zag er wel wat netter en schoner uit, maar dat had ik niet gezien! Maar een nieuwe zak is nooit weg.

En dan nog even de laatste komkommer, in de krant stonden weer twee mooie foto's van de zandsuppletie in Camperduin, die wilde ik jullie niet onthouden.

Dat was het weer voor deze keer, tot ziens.

Vakantie Wekerom

De titel geeft al duidelijkheid, het is al weer even geleden dat ik een aflevering heb gemaakt, dat had twee oorzaken, we zijn op vakantie geweest en ik heb daaraan voorafgaand veel drukwerk voor de kerk gedaan, mijn drukmaatje was ook met vakantie. Zaterdag, 11 juli nog druk bezig met het kerkenwerk en zondagmorgen via Enkhuizen-Lelystad naar 't Harde, de verjaardag van een goede vriendin vieren. In de loop van de middag zijn we via Nunspeet, Elspeet, Uddel, Kootwijk en Harskamp naar Wekerom gereden om daar gedurende 12 dagen, indien nodig de tuin te besproeien. Ik heb daar al eerder over geschreven. (zie http://hetnieuwsuitdewaard.blogspot.nl/2013_08_01_archive.html )
Maandag konden wij de vakantie beginnen met UITRUSTEN!!! De ganse dag regen, in de loop van de middag zijn we in de auto gestapt om een kopje thee bij mijn broer in Ede te halen.
Dinsdagmorgen weer regen, in de loop van dinsdagmiddag werd het droog en zijn we naar Harskamp gefietst. Een bezoekje gebracht bij een zuster van mijn moeder, tante Eef. Zij is in april 101 jaar geworden, vorig jaar herkende ze mij nog, maar dit jaar, ze is met het tehuis verhuisd een maand of twee geleden, wist ze niet meer wie ik was. De naam van mijn moeder gaf nog wel een reactie: "Dat was mien zuster!"
Woensdagmorgen heel optimistisch de fietsen buiten gezet, we zouden naar een natuurbegraafplaats bij Oud-Reemst, waar een broer van Marianne begin dit jaar is begraven.
Toen wij op de fiets wilden klimmen, ja hoor begon het weer te regenen en de buienradar was ook niet optimistisch, dus de auto maar gepakt.
Het was een prachtige begraafplaats, waar je je eigen plekje kunt uitzoeken en kopen. Het is een begraafplaats zonder gedenkstenen en andere monumentjes. Een boomschijf geeft naam en plaats aan. Bij de receptie krijg je een plattegrond met de plek en de coördinaten waar je moet zoeken.

 Voor geïnteresseerden is het webadres: http://www.heidepol.nl
Omdat we toch met de auto waren en het nog steeds miezerde, zijn we via Wolfheze en Renkum naar een tante van mij, in Bennekom gegaan om een kopje koffie te halen.
Donderdag, prachtig weer, maar wij moesten de auto in, Stijn werd 7 jaar, dus een dagje op en neer naar Zaandam.
Het was heerlijk weer en we hebben buiten kunnen zitten, alhoewel zitten...... Stijn kreeg een radiografisch bestuurbare speedboot en die moest natuurlijk wel uitgeprobeerd worden. Dus naar de overkant van de sloot en na een paar lessen kon de jeugd het wel aan. Natuurlijk had zijn moeder, Marleen, weer een prachtige marsepein taart gemaakt met de Hulk, Spiderman en nog een paar van die figuren.

Net voor de file uit hebben wij met een extra vakantieganger, Thomas, de terugtocht aanvaard.
Voor Thomas wel fijn dat we bijtijds vertrokken, dan had hij nog een hele avond om van alles te gaan doen. Appie Hein had zijn plaatjes, maar ook de EmTé, de super van de "stad" Wekerom had zijn plaatjes, dus eerst inplakken toen we thuiskwamen. Hij kwam logeren in een huis vol spelletjes, dus toen moest er met Opa "vier op een rij" gespeeld worden.

Bij de Vijfsprongweg in Wekerom, waar we om een uur of zes heen fietste, liggen de Celtic fields, een boerderij uit de ijzertijd met daar omheen kleine akkertjes die met allerlei granen ingezaaid zijn. Daar werden nog met zicht en pikhaak de halmen gemaaid en door de vrouwen soms in klederdracht de schoven gebonden en op hokken gezet. De boer en boerin op de foto, zijn ook weer een volle neef en aangetrouwde nicht van mij. ( https://nl.wikipedia.org/wiki/Wekeromse_Zand )Thomas vond het eerst maar niks, op zijn i-Pad duwde je op een knop en zag je het graan groeien. Maar op je i-Pad kon je niet zo lekker met Oma in de tarwe liggen. Op de terugweg kwamen we langs een kalverboer, Thomas, bij mij achterop de fiets, merkte op: "Op het AH-plaatje van het stinkdier moest je wrijven om het te laten stinken, maar hier stinkt het vanzelf".
Vrijdag mocht Thomas een cadeautje voor zijn rapport uitzoeken, het werd een houten vliegtuig op zonnen energie. Met het kopen, bouwen en spelen was hij de hele dag zoet, we hadden geen kind aan hem.

Op zaterdag kwamen Barbara, Edwin en Wouter Thomas weer ophalen, zij zouden ook een nachtje blijven slapen. Het was heerlijk weer en in de middag zijn we met de auto naar de Celtic fields gereden, waar Thomas uitgebreid kon vertellen over het maaien. Een fikse wandeling door het Wekeromse zand met een bezoek aan de twee vijvers gaf mooie natuurplaatjes. De avond werd doorgebracht onder de plataan in de fantastische tuin van Dirkje,  mijn nicht.

Zondag was om met recreatietaal te spreken een "wisseldag".
Het begon weer echt Hollands, miezerig, maar gelukkig werd het in de middag prachtig en toen Marleen kwam om Femke en Stijn te brengen konden we weer lekker in de tuin zitten. Marianne had een beste pan bami gekookt en we hebben nog wat aanvullingen bij de Chinees in Harskamp gehaald. De familie Langelaar was bijna compleet, de vader van Femke en Stijn was op motorvakantie en ontbrak.

De maandag was weer echt zomerweer, Femke en Stijn zijn de hele dag aan het bouwen geweest met "clics". Femke maakte een gigantische krokodil en Stijn ging voor een helikopter. Opa en Oma kwamen een beetje bij van het drukke weekend. In de middag toen Opa de tour keek zijn Oma en de kinderen nog naar een mooie vijver gelopen achter het Cultuurhuis.

Dinsdagmorgen kwam Gerard van de camping nog even koffiedrinken en een spelletje dammen met Femke, waarna wij een belofte moesten inlossen. Met de kinderen naar een midgetgolfbaan, internet bracht een oplossing De Dikkenberg in Bennekom, een afwisselende baan in een schitterende omgeving. (http://www.midgetgolf-dikkenberg.nl/web/banen.php )

Op de terugweg zijn we nog even langs de begraafplaats in Ede van "ouwe opa en oma Langelaar", mijn ouders dus, gereden om de boel een beetje te kuisen. Ook hebben we Femke en Stijn het graf van mijn opa en oma, dus hun betovergrootouders laten zien, dat riep natuurlijk vele vragen op. Tot slot van hun korte vakantie een boekje lezen en wachten tot Mamma ze weer kwam ophalen.
Woensdag hadden wij een vriendendag ingepland, we hebben nl vrienden wonen in Leusden, 't Harde en Harderwijk, niet zo ver bij Wekerom vandaan. Om half elf kwamen ze, met de fietsen achterop, naar Wekerom voor de koffie. Ik had een dagprogramma in elkaar gedraaid en na de koffie vertrokken we naar, ja daar zijn ze weer, de Celtic fields.

 Daarna weer op de fiets naar het noorden, naar de Oud Willigerweg, De Passieflorahoeve. Hier hebben we eerst een broodje genuttigd en toen prachtige vlinders, bloemen en planten bekeken.

Na een verfrissing te hebben genoten, weer op de fiets nu in oostelijke richting via Harskamp naar Otterlo alwaar we een heerlijke warme maaltijd op het terras van De Waldhoorn hebben genuttigd.

Hierna via allerlei binnenwegen weer naar Wekerom waar we tot besluit nog even koffie hebben gedronken. Een prachtige dag, wat zeg ik.... een prachtige vakantie, want die hield hier ook wel zo'n beetje op. Donderdag nog even in Veenendaal bij mijn zuster koffie gedronken en alvast e.e.a. ingepakt en vrijdag in de loop van de middag via Harderwijk en Enkhuizen naar De Waard, waar ons de regen en storm alweer opwachtte.
Voor wie we lekker gemaakt hebben nog even wat links naar de bezienswaardigheden van onze vriendendag en een bedankje voor de fotografen die foto's hebben afgestaan.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wekeromse_Zand 
http://www.passiflorahoeve.nl/
http://www.de-waldhoorn.nl/
Fietsroute

Tot de volgende keer.

Creatief met kurk

De titel doet vermoeden, dat we een aantal jaren terug gaan en in de televisieprogramma's duiken. Niets is echter minder waar, we blijven in deze tijd, maar gaan naar het dorp Limmen. Dit dorp is al eerder in dit Nieuwsblad verschenen in de vorm van bloemen mozaïeken.
http://hetnieuwsuitdewaard.blogspot.nl/2014/04/bloemendagen-limmen.html
http://hetnieuwsuitdewaard.blogspot.nl/2013/05/in-deze-drukke-tijden-schiet-de-weblog.html
Nu hadden de Limmenaren echter niets met bloemen, ja een maand geleden waren de bloemenmozaïeken, nu hadden zij iets met "KURK".
De afgelopen 3 jaar hebben de Limmenaren kurken gespaard, waarvan 9 maanden gesorteerd op kleur en grootte en op platen hout in spijkers, nieten gedrukt. Dit alles heeft geleid tot een nieuw wereldrecord, een kunstwerk van 32 meter lang en 5 meter hoog.

Het knikje is een gevolg van het feit dat dit 3 foto's naast elkaar gemonteerd zijn, de oplettende kijker zal wel meer afwijkingen vinden. Een prachtig tablet met afbeeldingen van gebeurtenissen waarin een klein land groot kan zijn. Anne Frank, de Verenigde Oost-Indische Compagnie, stroopwafels, onze koningsvoetballer Johan, het koningspaar, Rotterdam de brug, Vincent van Gogh, de snelle huisvrouw Fannie Blankers-Koen en tot slot Nelie Smit. Wij waren er op zondagmorgen, lekker rustig, konden alles goed bekijken.
Een mooi overzicht staat op YouTube, een leuke film gemaakt met een drone.
https://www.youtube.com/watch?v=jMnFSxDXTP8&feature=youtu.be
Het geheel werd omhoog gehouden met twee telekranen en zoals op het filmpje te zien is was er de hele week feest in tenten en podia's.

Op de foto kun je goed zien hoe één en ander in elkaar gezet is. Nieten door een plaat multiplex geschoten, waarop de afbeelding in ware grootte is afgebeeld en dan maar de juiste kurken zoeken en op de nieten drukken.
Dat de titel juist is gekozen, was ook te zien in de naastgelegen sporthal, waar scholen en instellingen ook creatief in de weer geweest waren met kurk.

Van molens in alle soorten tot schilderijen en landschappen uit de tropen.

Je kunt wel zien dat de bewoners al jaren lang behoorlijk wat kennis hebben opgedaan met het maken van mozaïeken met hyacintennagels. De overeenkomst met de bloemenmozaïeken is wel treffend te noemen.
Dit was weer een dagje uit, waar ik jullie allen toch even deelgenoot van wilde maken. Op de site van Limmen zal je overeenkomsten, maar ook vele aanvullingen tegenkomen.
http://www.limmenludiek.nl/
Ik ga de zon opzoeken en zeg:"Tot de volgende keer!"

Drenthe, Meppen

Vandaag precies veertien dagen geleden hadden wij Hemelvaartsdag, voor ons het begin van een vakantie van tien dagen, althans begin....., we begonnen met pakken. Vrijdagmorgen om een uur of twaalf vertrokken wij via Afsluitdijk, Heerenveen, Wolvega, Oosterwolde en Aalden naar het heerlijke rustige Meppen. Een dorpje waarover ik al eerder op 13 januari 2015 heb geschreven in dit Nieuwsblad. (http://hetnieuwsuitdewaard.blogspot.nl/2015_01_01_archive.html)

Hoewel het dorpje rustig is, was dat onze start eigenlijk niet, we moesten de volgende dag naar Ede, mijn broer en schoonzuster vierden hun verjaardag. Dus via Meppel, Zwolle, Apeldoorn de Veluwe over naar Ede.
Na een gezellig samenzijn met de familie en een stevige maaltijd weer terug naar de rust in Meppen. 

De zondag doorgebracht met een mooi boek en tussen de buien door nog even een boswandeling gemaakt. Ook de maandag werd besteed aan uitrusten en lezen, nog wel even op de fiets naar Aalden, boodschappen in huis gehaald.
De dinsdag was het ook niet echt fietsweer, we zouden met de auto een mooie autoroute van de ANWB rijden. Start in Emmen, dan binnendoor naar Haren Duitsland, Meppen Duitsland en via Barger Compascuum terug naar Meppen Drenthe. 

Nu zijn autoroutes kennelijk niet meer van deze tijd, geen bordjes te zien van Emmen tot Emmer-Compascuum, dus maar via de richting aanwijzers naar Haren. Hier hebben wij een heel leuk scheepvaart museum,  Freilichtschifffahrtsmuseum, bezocht in een oude sluiswachters woning. http://www.heimatverein-haren.de/  
Op de website klikken op: "Schifffahrtsmuseum" en je kunt het museum met de boten bekijken.
In de vaart lagen ook nog vier schepen met allerlei scheepvaart attributen tentoongesteld, die bezocht kunnen worden. Een paar kilometer over de grens, maar een hele andere botenbouw dan de Hollandsche platbodems. Zij hebben een vierkante steven, die schuin afloopt naar beneden en een spitse achtersteven, die loodrecht het water in loopt. 

Wij hebben er een interessante film gezien over de scheepvaart via binnenwateren, maar ook op de Waddeneilanden en zelfs verder weg. Via Meppen Duitsland zijn we weer op ons tijdelijk huis aangegaan.
Woensdag en donderdag hadden we logees uit Zwolle, die we eerst een rondleiding door het dorp hebben gegeven en donderdag zijn we samen naar Kamp Westerbork geweest. Zij waren er niet eerder geweest en wij een jaar of twintig geleden. 

Er is toch wel weer het één en ander veranderd. De resten van een bestaande barak zijn er opgebouwd, er staat een goederenwagon op het spoor en de woning van de kampcommandant is ingepakt in een glazen huis.
Vrijdag belde dochter Marleen of ze met de kinderen een nachtje mocht komen, dat was bar gezellig. Ze moesten echter zaterdag al weer om een uur of drie weg,  ze moest om acht uur in de Arena Amsterdam zijn, want ze ging naar de Toppers.
Op zaterdagmorgen kregen we de volgende logees, dit keer uit 't Harde, als je toch in de buurt zit is het leuk elkaar  te ontmoeten. Wellicht was het beter geweest dit hoofdstuk "De Ontmoeting" te noemen.

In Meppen is nog een oude bomenzagerij gevestigd, waar ik al vaak naar binnen heb staan gluren, maar altijd was hij gesloten zoals ook nu. Wij staan te gluren, stopt er een auto met een chauffeur die vraagt of we binnen willen kijken. Bleek de beheerder te zijn, hij haalde thuis de sleutel en we kregen een mooie rondleiding, eerst door de zagerij en later door de timmerwerkplaats. Bij de zagerij een oude horizontale raamzaag, aangedreven door leren drijfriemen met een versnellingsbak van een oude T-Ford, evenals de laadboom buiten.
Ook in de zagerij een zaagbank met schaafbank, vandiktebank, langgatboor en lintzaag, ook aangedreven door verschillende drijfriemen. Het was een zaagmachine uit Duitsland stammend uit het jaar 1870. Samen met het gereedschap en werkbank uit 1900 een prachtig geheel. Hierna nog even naar de Aelder meul gewandeld, een Belt- en korenmolen uit 1891, die ook voor bezichtiging open was. 

De zondag hebben we met zijn viertjes al fietsend, bankje zittend, terrasje pakkend, in vakantiestemming onder een stralende zon doorgebracht. 

We zijn eerst in de richting Boswachterij Gees gefietst, waar we badende runderen hebben gadegeslagen, toen via Gees en Oosterhesselen naar het oosten, waar we bij Sleen naar het noorden Zweeloo zijn gefietst. In Zweeloo een grafveld en het kerkje van Vincent van Gogh bekeken, waarna we weer richting zuiden via Oud Aalden Meppen bereikten en ons een heerlijk drankje en zitplaats wachtte.

Tweede Pinksterdag hebben we eerst nog in Wekerom met een BBQ een verjaardag gevierd en toen naar De Waard, waar het uitpakken nog even moest geschieden.
Al met al een hele fijne vakantie met veel goede en fijne ontmoetingen, mooie wandelingen en fietstochten, ook wel veel autorijden, zo'n 900km en op het laatst heel mooi weer.
Kortom, WIJ HEBBEN GENOTEN!!!

Noord-Hollandse cultuur

Deze keer blijven we met de Nieuwsbrief iets dichter bij huis. Onze jongste dochter kreeg voor haar verjaardag een korte vakantie naar de Canarische eilanden cadeau van haar echtgenoot Bart. Maar dan moest er wel een logeeradres voor de kinderen zijn en waar ben je dan Opa en Oma voor? Het mes snijdt dan aan twee kanten, de kleinkinderen hebben pret en natuurlijk ook Opa en Oma plezier. De kinderen hadden hun Museumjaarkaart mee, dus dat werd cultuur snuiven voor ons allen.
Zaterdag naar het Rijk der duizend Eilanden, het museum De Broekerveiling. (http://www.broekerveiling.nl/)

We begonnen, hoe kan het ook anders met de tegenwoordige jeugd, met een computerquiz. Femke weet nu alles over het Westfriesche dialect en allerlei wetenswaardigheden over kool en piepers.
Daarna via een eilandje vol met bollen naar de veilinghal. Dit is de oudste doorvaarveiling ter wereld.

Eerst werd door de charmante veilingmeesteres de historie verteld, het veilen gebeurt met een klok, die terug loopt, afmijnen dus, het nummer dat het eerst op de knop drukt gaat branden op het lampjes bord. Eerst gaan we wat oefenen, de klok laten stoppen op 10 cent. Degene die het lukt krijgt een zakje radijsjes. Na een paar keer te vroeg of te laat, kreeg Stijn de klok stil op 10 cent. Toen kwam er een andere dame de hal binnen 'kloeten' met een akkerschuit waarop e.e.a. aan streek producten lag. Het echte werk kon beginnen, het warme eten voor het weekend werd voor een paar centen bij elkaar gesprokkeld door Femke: een grote rode kool, 3 mooie grote kroten (bieten) en een prachtige krop groene sla.

Daarna door de waterrijke lighallen naar de Padderdel, een rondvaartboot die ons tussen de eilandjes zou brengen.

Een boot vol met volk en wat kinderen, de kapitein had voor de kinderen ook nog wat in petto. Hij had oud brood bij zich en dat waren de geiten op de eilandjes wel gewend, zodra zij de boot zagen kwamen ze aangerend. De kinderen mochten door de open deur brood naar ze gooien.

Ook mochten ze op het grote meer, de Oosterdel de boot besturen, Femke zou zo in dienst kunnen treden bij de rederij.

Op zondag hebben we Thomas opgehaald en zijn we naar het Museum van de Twintigste Eeuw (http://www.museumhoorn.nl/pg-5548-7-7380/pagina/expositie.html) geweest. Hier was een grote expositie van Playmobiel, er waren allerlei speeltafels waar grote projecten van Playmobiel stonden waar de jeugd mee kon spelen. Zij hebben van de rest van het museum weinig gezien, Opa is nog wel langs de verschillende zalen gewandeld, maar ik was er al eerder geweest, toen zaten ze nog op een ander plekje.

De jongens wilden nog wel even met kapitein Frans Banning Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh voor de Nachtwacht op de foto, zo'n kans krijg je niet iedere dag.

Nadat we Thomas weer naar Oudorp gebracht hebben werden de andere twee op maandag weer opgehaald en konden Opa en Oma met de voetjes omhoog genieten van een mooie zonsondergang en hun welverdiende rust. 

Het waren mooie maar ook wel inspannende dagen!!