Zaterdag naar het Rijk der duizend Eilanden, het museum De Broekerveiling. (http://www.broekerveiling.nl/)
We begonnen, hoe kan het ook anders met de tegenwoordige jeugd, met een computerquiz. Femke weet nu alles over het Westfriesche dialect en allerlei wetenswaardigheden over kool en piepers.
Daarna via een eilandje vol met bollen naar de veilinghal. Dit is de oudste doorvaarveiling ter wereld.
Eerst werd door de charmante veilingmeesteres de historie verteld, het veilen gebeurt met een klok, die terug loopt, afmijnen dus, het nummer dat het eerst op de knop drukt gaat branden op het lampjes bord. Eerst gaan we wat oefenen, de klok laten stoppen op 10 cent. Degene die het lukt krijgt een zakje radijsjes. Na een paar keer te vroeg of te laat, kreeg Stijn de klok stil op 10 cent. Toen kwam er een andere dame de hal binnen 'kloeten' met een akkerschuit waarop e.e.a. aan streek producten lag. Het echte werk kon beginnen, het warme eten voor het weekend werd voor een paar centen bij elkaar gesprokkeld door Femke: een grote rode kool, 3 mooie grote kroten (bieten) en een prachtige krop groene sla.
Daarna door de waterrijke lighallen naar de Padderdel, een rondvaartboot die ons tussen de eilandjes zou brengen.
Een boot vol met volk en wat kinderen, de kapitein had voor de kinderen ook nog wat in petto. Hij had oud brood bij zich en dat waren de geiten op de eilandjes wel gewend, zodra zij de boot zagen kwamen ze aangerend. De kinderen mochten door de open deur brood naar ze gooien.
Ook mochten ze op het grote meer, de Oosterdel de boot besturen, Femke zou zo in dienst kunnen treden bij de rederij.
Op zondag hebben we Thomas opgehaald en zijn we naar het Museum van de Twintigste Eeuw (http://www.museumhoorn.nl/pg-5548-7-7380/pagina/expositie.html) geweest. Hier was een grote expositie van Playmobiel, er waren allerlei speeltafels waar grote projecten van Playmobiel stonden waar de jeugd mee kon spelen. Zij hebben van de rest van het museum weinig gezien, Opa is nog wel langs de verschillende zalen gewandeld, maar ik was er al eerder geweest, toen zaten ze nog op een ander plekje.
De jongens wilden nog wel even met kapitein Frans Banning Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh voor de Nachtwacht op de foto, zo'n kans krijg je niet iedere dag.
Nadat we Thomas weer naar Oudorp gebracht hebben werden de andere twee op maandag weer opgehaald en konden Opa en Oma met de voetjes omhoog genieten van een mooie zonsondergang en hun welverdiende rust.
Het waren mooie maar ook wel inspannende dagen!!