Het groene hart

Het is al weer even geleden dat er een uitgave van Het Nieuwsblad is verschenen. Dat kwam enerzijds door gebrek aan tijd, maar ook had ik al in gedachten een aflevering te maken over een uitje dat ons te wachten stond. Dat uitje was gepland op 12 mei, dan nog even de foto's en kaarten organiseren, dus ben ik eigenlijk heel snel en actueel.
Maar nu eerst de drukte, mijn broer Teus zegt altijd dat hij aan de mail kan zien of ik het druk heb, wij sturen nogal wat internet mopjes, c.q.  filmpjes of Powerpoint presentaties in de rondte, die hebben niet echt prioriteit, dus als er af en toe een bulk tegelijk komt, heeft Gert het druk!!
Ik ben met de films van de kleinkinderen bezig, Het jaar 2015 van Thomas en Wouter is klaar, rest nog het jaar 2016 en hetzelfde geldt voor Femke en Stijn de jaren 2015 en 2016, ik heb het dus nog wel even druk. Maar ook het kerkenwerk ligt niet stil.

Het drukwerk gaat gewoon door evenals het bijhouden van de Website, we zijn bezig digitaal betalen eraan toe te voegen en het nieuwe beleidsplan gaat tijd vragen.
Maar nu "Het groene hart":
Wij gaan trouw al een jaar of tien /elf iedere vrijdagmorgen naar de fitness en hebben daar, het zijn groepslessen, een aantal nieuwe kennissen opgedaan, zoals Kees en Henny en Ans en Gerard. Deze laatste waren afgelopen vrijdag 50 jaar getrouwd. Dat wilden ze uitgebreid vieren en dat was een verrassing voor Ans, zij wist bijna niets. Henny en Kees en wij waren ook uitgenodigd, maar ook dat was haar onbekend. Zij vroegen een envelop met inhoud voor een leuk reisje, dus er moest een leuke envelop gemaakt worden.

Omdat de fitness toch de koppeling was met deze drie echtparen, was daarvoor het idee snel geboren, dat werd de achterkant en de voorkant was ook niet moeilijk, de uitnodiging gecombineerd met een bruidspaar en ook dat was klaar. Nee, niet zo snel als het hier gelezen wordt, daar zitten weer wat uurtjes knutselwerk in.
Omdat we ons in Weteringbrug, vlak bij Leimuiden moesten melden rond half zes, zijn we eerst nog naar Overveen gereden voor een bezoek aan schoonmoeder en toen door de Meer naar de aanlegsteiger, zie de gele route.

Wij waren aan de vroege kant, maar Henny en Kees waren er ook al, dus maar eens gekeken waar we aan boord konden.

Het bruidspaar zou rond half zes arriveren en we zouden om zes uur afvaren. We hebben kennis gemaakt met familie en andere gasten van het paar en zijn op het achterdek heerlijk in het zonnetje een kopje koffie met gebak gaan eten.
Om zes uur, toen het bruidspaar met drie bruidsmeisjes en een bruidsjonker (de kleinkinderen) gearriveerd waren konden de trossen los gegooid worden en vertrokken we in noord-oostelijke richting naar de Braassemermeer.

 Toen naar het zuiden naar Alphen aan de Rijn en bij Avifauna rechtsaf de Oude Rijn op naar Leiden. In Leiden weer naar het noorden de Zijl af naar de Kagerplassen en langs De Kaag weer via de Ringvaart terug naar de opstapsteiger. Een prachtige tocht door het groene hart over plassen en meren en langs prachtige huizen langs de vaarten en door de steden, een tocht van ruim 35 kilometer.
Maar toen het feest:
Het bruidspaar was aan boord en er werd weer een trouwplechtigheid gehouden met beide zoons als ambtenaar en de bruidsmeisjes en jonker als getuigen. De zoons haalden herinneringen op uit de ruim vijftig jaar die het paar elkander kenden en een akte ondertekend. Er werd een toast uitgebracht op het bruidspaar en wat danspasjes gedaan op de dans vloer op de live-muziek van een geweldige gitarist.

Onze tafelgenoten, naast Henny en Kees, kwamen ook uit Haarlem, hij was geboren tegenover mijn lagere school in de Slachthuisstraat, dus gespreksstof genoeg.
Na een uitgebreid warm en koud buffet, werd een prachtige ijstaart werd aangesneden en genuttigd.

Terwijl wij op de Kagerplassen waren gearriveerd en de zon in het water zakte, kwamen de beentjes van de vloer en werd het genuttigde er weer afgetraind op de dansvloer.

Maar hoe gezellig en leuk we het allemaal hebben gehad:
aan iedere vaartocht komt een eind;
aan ieder feest komt een eind;
aan iedere maaltijd komt een eind en 
aan iedere dag komt een eind!

Tot de volgende keer.