Wekerom

Dit zou een verslag worden van een weekje Wekerom dat helemaal was vol gepland, maar planning en realiteit, daar kan nog al eens een groot verschil in zitten. De week was zo vol, dat we besloten de fietsen thuis te laten, erf bleef zegge en schrijven één dag over om te fietsen.
Eerst de planning:

• Vrijdagavond, de fietsen uit logeren brengen in Oudorp, onze vrienden uit 't Harde zouden een paar dagen in ons huis verblijven en de berging is te klein voor vier fietsen.
• Zaterdag, eerst naar de kerk voor het maken van drukwerk, dan inpakken en wegwezen richting Zaandam, de verjaardag van Stijn onze kleinzoon. In de loop van de middag naar Wekerom, er moesten nog boodschappen gedaan worden.
• Zondag, in de loop van de dag zou Marleen de kleinkinderen, Stijn en Femke, brengen die twee dagen zouden logeren.
• Maandag, met de kinderen naar een waterplas of zwembad, in de loop van de middag zou Marleen de kinderen weer ophalen.
• Dinsdag, met de vriendenkring, zie vorige aflevering, een dagje naar Pampus.
• Woensdag, onze vrienden uit Zwolle op bezoek en wellicht een bezoekje aan de camping De Hucht, waar we samen heel wat jaartjes vertoefd hebben.
• Donderdag, op familiebezoek in de omgeving, zou in principe op de fiets gebeuren. 's-avonds met mijn broer en schoonzus uit eten bij Juffrouw Tok.
• Vrijdag, gasthuis op orde brengen, inpakken en weer richting Heerhugowaard. 

Jullie zien: een goed gevuld weekje met alleen maar leuke dingen, echter......................
het zou allemaal anders lopen.

Marianne, die de week ervoor flink ziek was en weer aan het opknappen was, kreeg weer last van haar bronchiën en ik ging zaterdagavond gezond naar bed maar lag rond middernacht te klapperen van de koorts in mijn bed en liep de volgende morgen mijn kop leeg met sn........!!!!!
Nu kun je beter ziek zijn in Wekerom dan op een heet appartement in De Waard, hier hebben ze een prachtige tuin, weinig wind en heerlijke zitjes om ziek te zijn, alhoewel je natuurlijk liever loopt te dansen door zo'n tuin!!!!
De kinderen kwamen en Marleen ging door de polder naar haar werk in Grootebroek.
Marianne is in de loop van de avond nog even met de jongens naar het speeltuintje geweest.

En daarna naar een poedelplasje achter het Dorpshuis. Femke is al heel gelukkig als er een stapel Donald Duckies is. De maandag werd met gepaste rust in de tuin doorgebracht, Stijn bouwde met Clicks, samen hebben ze diverse keren Monopoly gespeeld, heel modern trouwens afrekenen gebeurde met een creditcard i.p.v. met geld. Na het avondeten is de familie weer vertrokken richting Zaandam.
Wij hebben de vriendenclub opgebeld dat een bezoek aan Pampus er niet in zat: wij lagen voor Pampus. Het was erg jammer, we hadden ons er erg op verheugd en voorpret gehad Marianne had voor de dames tasjes gekocht en die opgeleukt, we hebben ze maar per post verstuurd en kregen ook post terug.

Maar ook al valt onze vriendenclub onder de noemer 'ouderen', ook zij sturen foto's via de moderne media. Ik vind eigenlijk dat wij er ook op moesten staan, maar ja, het is niet anders.

Woensdagmorgen, duf als een konijn opgestaan, ben ik even naar Ede gereden om een bakkie te doen bij mijn broer en het etentje bij juffrouw Tok af te zeggen. Als je lekker wilt gaan eten moet er wel plek zijn en niet alle ruimte gevuld met, je-weet-wel. De vrienden uit Zwolle konden ook niet komen wegens ziekte daar, zij hadden afgebeld dus dat hoefden wij niet te doen. De rest van de dag de Tour geluisterd en de finish natuurlijk gekeken, ook alle andere dagen is dat vanzelf sprekend aan de orde gekomen.
Donderdagmorgen zijn we nog even bij een zuster van mijn moeder geweest, tante Eef, geboren 1-3-1914, dus nu 102 jaar oud.We gaan daar ieder jaar naar toe en we vonden dat we dat niet over konden slaan.

Iedere avond kwart voor tien kijken naar het uitvliegen van de vleermuizen. In de spouw van de buren zaten wel dertig vleermuizen, die via de open stootvoeg in de spouw hun verblijf verlieten, dus wel angstvallig alle deuren en ramen gesloten gehouden. Maar.....donderdagavond vond ik er één tegen de muur in de berging. Ik heb hem met een theedoek gevangen, hij bleef netjes zitten, ik geloof dat hij dood was, wellicht van verdriet omdat hij achtergelaten was. Donderdagavond is er geen vleermuis meer uitgevlogen en het was Marianne al opgevallen dat er woensdagavond ook maar een paar uitkwamen.

De vrijdag is wel volgens de planning verlopen, we wilden via de polder huiswaarts keren om de vakantiedrukte te omzeilen. We zijn alleen nu niet via Harderwijk de polder ingegaan, maar via 't Harde, Gep had nog steeds een verjaardagscadeautje te goed en dat zijn we wezen brengen en een bakkie thee c.q. koffie is ook goed voor de keel als je veel over Pampus hebt te vertellen.
We zijn al weer helemaal in het ritme, alhoewel de kop nog vol zit en het lijkt of ik met een emmer water van 10 liter op mijn hoofd loop, maar dat gaat ook wel over voor ik een meisje word. Een hartelijke groet uit Heerhugowaard.