Struin of struinen

Struin of struinen, het was beiden van toepassing afgelopen zondag. In het woordenboek wordt struinen omschreven als: lopen, rondscharrelen, kijken, zoekend rondgaan......., Struin is ook de naam van een strandtent in Camperduin.

Wij zijn afgelopen zondag met een aantal mensen van de fitness, nu eens niet binnen, maar buiten de spieren gaan stalen. Marian en Dirk hadden het uitje georganiseerd, met 14 man/vrouw ontmoetten wij elkaar aan de kop van de dijk Camperduin - Petten voor een dagje struinen in de omgeving van Struin. Het was een arrangement, klavertje vier genoemd, dat zou duren van half elf tot een uur of vier.
We werden gastvrij ontvangen met een kopje koffie of thee. We kregen een rugtasje met wandelroutes, pleisters en een versnapering. Er waren 4 routes, een duinroute, een polderroute, een strandroute en een dijkroute. Wij kozen ervoor eerst de duinroute te lopen.

Met Henny als gids gingen we, via de strandweg naar Hargen, het duin in en met behulp van een pittige hardloopster kwamen we bij het uitkijkpunt "Hargergat", het was de moeite waard, een uitzicht over een nieuw stukje natuur, dat hier wordt aangelegd. We moesten even een stukje terug om onze weg route te vervolgen door een mooi stukje duin met grote dennenappels, waar Vera weg van was. 
Weer bij Struin gearriveerd, na een wandeling van zo'n 2,5 km werden wij weer opgewacht door een kopje koffie/thee met een houten hoepeltje gevuld met heerlijke appeltaart.

Na ons met een drankje moed te hebben ingedronken hebben wij ons opgemaakt voor de poldertocht, gingen we eerst richting zuid-oost, nu was het noord-oost.

Eerst door het wijkje bij de Munnikenweg en toen de polder in. Het was prachtig weer, strak blauwe lucht, veel vogels in de wei, soms wat geld in de berm en één doel voor ogen: De hoge trap tegen de dijk op! Toen we aan de andere kant weer afdaalden wachtte ons een versnapering uit de rugzak van Kees, lekker gezeten op een "betonnen" basaltkei weer krachten opdoen. De verrichtingen van de zandhopper, die daar aan het zandspuiten was hebben we meteen maar van de nodige op- en aanmerkingen voorzien. Het laatste rukje van de 3,5 km onderlangs de dijk op weg naar de soep ging weer soepeltjes.

Het soepje, volgens mij een pompoenensoepje, werd opgediend in wijnglazen en smaakte de meesten goed. Op het terras hadden we wel veel last van beestjes, van hele kleine tot wel een centimeter of tien. We besloten dan ook het hoofdgerecht, dat na de strandwandeling opgediend zou worden, binnen te nuttigen. Marian en Corrie haakten af bij de tocht door het mulle zand en bleven bij de strandjutter kijken.

De rest begon aan het derde blaadje van het klavertje vier, naar het zuiden, de parkeerplaats van Hargen aan Zee, heen en terug samen toch ook weer goed voor zo'n 3 km. Bij de telefoonmast vond Ans dat het onderhand tijd werd om het hoofdgerecht te gaan nuttigen, zeker als we het vierde blaadje ook nog wilden lopen. Over dat vierde blaadje, de dijktocht, aan de zeekant van de dijk weer naar die hoge trap en aan de landkant terug, werd toen al verschillend gedacht! Toch maar de terugtocht ondernomen.

De tafel stond al netjes gedekt klaar en er kon gekozen worden, fish and chips, niets voor mij natuurlijk, pastasalade wel iets voor Marianne en de helft van de mannen koos voor.... kipsaté. Het was die dag nog niet zo stil geweest als tijdens dit eten! Na deze heerlijke maaltijd werd ééndrachtig besloten het vierde blaadje te laten voor wat het was en meteen het toetje te laten opdienen, ijs met slagroom en chocolade. Er werd nog een laatste groepsfoto gemaakt en iets na vieren werd de aftocht geblazen.

Rest mij nog Dirk en Marian te danken voor de organisatie van deze dag, je ziet en spreekt elkaar zo ook eens anders dan in sporttenu. Ook dank voor de vele foto's die zij op internet geplaatst hebben en waar ik dankbaar gebruik van gemaakt heb. Tot de volgende keer.