De Middenweg

De Middenweg in de Heerhugowaard is een weg die de polder van zuid naar noord doorsnijdt. Het is een smalle polderweg met aan weerszijde grote oude populieren. Bij ons kun je uit de kamer door de dubbele rij bomen de Middenweg volgen tot de Schermer polder aan toe. In 2012 bij wat grotere stormen zijn er behoorlijk wat grote takken afgewaaid.
Link naar het Noord Hollands Dagblad (dubbelklikken)
Ook bijgaand bericht meldt daarover:

De Middenweg ligt vol met kabels, het is een smalle weg met aan beide zijden sloten. Als een boom ongecontroleerd om zou waaien zou dat heel wat schade geven. De gemeente had geen geld om de hele Middenweg te renoveren, dus werd hij bij storm regelmatig afgesloten. Het is fietspad en busbaan, maar ook auto's kunnen er rijden, voor de aanwonenden, het is voor dat snelverkeer echter geen doorgaande weg. Toch werd dat afsluiten een probleem. De gemeente heeft dit jaar besloten de bomen te "kandelaberen", de kruinen en grote zijtakken worden gesnoeid. De gemeente kan nu nog wat jaartjes sparen en hoeft niet bang te zijn dat de stammen zullen omwaaien. Vanmiddag waren ze om een uur of één bij ons aan de gang, heel modern, dus daar wilde ik het mijne van weten en wil dat met jullie delen, dus wat foto's en film gemaakt.

Dit was dus om een uur of één, toen kwamen er verkeersregelaars en een grote auto met een telescopische arm met daar aan een monsterachtig apparaat.

Op de grond loopt een mannetje met een knoppenkastje voor zijn buik, die het hele apparaat bedient. Hij stuurt de kop tussen de takken door naar een fikse boomtak, klemt de kop, die alle kanten op kan draaien om de tak en vervolgens zaagt hij met de kettingzaag die onder de klem zit het hout door. De klem houdt de tak vast en hij manoeuvreert het geheel voorzichtig naar de begane grond en zoekt de volgende tak uit.

En tot slot, zoals het er nu uitziet, de populieren gekandalaberd, het zijn ook bijna kandelaren, niet alleen de bomen zijn beknot, ook ons uitzicht is beknot alhoewel je zou zeggen verruimd, maar we zien geen boomkruinen meer.

Dit is de toestand om vier uur en dit is dan maar het stukje voor ons huis, maar de hele twee kilometer langs de Middenweg ziet er nu zo uit.
Ik heb e.e.a. ook nog in bewegende beelden vastgelegd.

link naar Film (dubbelklikken)

Maar ik wil deze weblog toch iets vrolijker eindigen: We hebben in de regio Alkmaar weer een nieuw AZ-talentje ontdekt.

Het duurt nog wel even voor hij ingezet kan worden, maar een goed begin is het halve werk!
Tot de volgende keer.

Waarom????

In Oudorp hebben de scholen nog een weekje vakantie, dus deze week een logeerpartijtje van Thomas bij Oma en Opa Langelaar. Maar eerst natuurlijk nog een foto van Wouter met Thomas samen. 
Hij is gek op zijn kleine broertje en knuffelt hem zo nu en dan bijna dood. Maar hij kon hem toch wel een dag of twee missen om een nachtje bij ons te slapen.

Gisterenmorgen haalden we hem om half tien op, we gingen met de trein naar Utrecht, naar het Spoorwegmuseum.
Nou de trein was natuurlijk al een hele beleving, daarom ook de titel :"Waarom?"

Waarom zitten die draden boven de trein? Waarom gaan we nu langzamer rijden? Het waarom was de hele dag niet van de lucht. Wel gezellig, je kunt dan het één en ander uitleggen en voor we het in de gaten hadden waren we in Utrecht en moesten we overstappen op de sprinter naar Utrecht-Maliebaan. Het kindgehalte in deze trein was erg groot, evenals het opa- en oma-gehalte. De kinderen mochten hun eigen kaartje "knippen". Dit is dan ook een boemeltje uitsluitend voor museumgasten.

Eerst maar eens wat rondwandelen tussen al die grote treinen, maar ook zelf de kleine gaatjes inspecteren, je kunt er zelfs verstoppertje spelen.

We kwamen via een klein museum op zolder bij "De Stalen Monsters", een soort achtbaan door het donker, met veel herrie en grote locomotieven, die op je af kwamen. Thomas vroeg na afloop wel aan oma of die het ook niet een beetje eng vond, want ook al zat opa naast hem, hij deed wel af en toe de oogjes dicht.

Na een boterhammetje en wat drinken in het restaurant, samen met oma naar een theatervoorstelling, opa ging de grote treinen wat beter bekijken en op de film zetten. Hierna gingen we naar buiten. Het was prachtig weer en daar viel ook veel te zien. Er reed een treintje in de rondte, waar Thomas wel vijf keer mee ging, hij wilde een keer voorin zitten, maar als hij uitstapte en naar de instaphalte rende, stonden daar natuurlijk al weer kindjes te wachten.

Maar er waren ook glijbanen in alle soorten en maten en daar werd ook gretig gebruik van gemaakt. In de ochtend had Thomas al even gekeken in een trainingssimulator van de bestuurderscabine. Allemaal knopjes en lichtjes en daar is Thomas dol op. Dus toen we onderhand naar huis moesten, zijn we daar toch weer even langs geweest, hij moest er wel een half uur wachten voor over hebben, maar toen zat hij in de bestuurdersstoel. Opa zijn voet op de dodemansknop, Thomas kon er nog niet bij, en rijden maar het station uit met een gangetje van 120 km/uur door het Hollandse landschap, door een tunnel en weer naar het station, waar je op tijd moest stoppen.

Dat stoppen, moest ook de boemel doen van stationschef Thomas, toen we weer op huis aan gingen. Na het eten nog even in het ligbad, lekker rozig worden en toen naar bed! Hij heeft geslapen als een roos, evenals opa en oma, we waren vanmorgen alle drie tegelijk wakker, het was bijna half negen. Ook vandaag moesten er nog veel "waaroms" opgelost worden. Hij heeft nog lekker gespeeld, zelfs nog buiten in het zonnetje en toen ik hem om half drie weer had verenigd met pappa, mamma en de huilende Wouter, kon ik mij gaan bezighouden met dit gezellige Nieuwsblad en kan weer terugkijken op een paar heerlijke dagen met één van onze nazaten.

Tot de volgende keer!