Vanmiddag zijn we na een heerlijk zonnig en rustig Pinksterweekend, weer thuisgekomen in De Waard. Toen we na een lange reis (3 uur) zaterdag in Groenendaal aankwamen, heb ik de korte broek aangetrokken en die heb ik vanmorgen pas weer uitgetrokken. Wel weer een vreemd gevoel aan je benen, die broekspijpen. We hebben heerlijk weer gehad en veel gelezen, goed uitgerust. Een paar weken geleden hadden we een picknicktafel gekocht en die moest zaterdag natuurlijk mee. Het in elkaar zetten was toch wel een heet klusje, maar..... het plekje ziet er weer aangekleder uit, zeker nu ook de parasol weer staat. Het enige wat nog ontbreekt is de vlag, ik heb met Sinterklaas een nieuwe AZ-vlag gekregen, maar toen ik hem zaterdag wilde hijsen ontbraken er een paar lussen aan, en het was veel te heet om te naaien, dus dat moet nog even wachten.  

je ziet dat hier wordt geleefd

De eerste visites hebben we ook ontvangen, maandag kwamen mijn zuster Eef en zwager Rob een glaasje drinken en de camping, of zoals Rob het uitdrukte, het vakantiepark bezichtigen en gisteren kwamen dochter Marleen met Stijn en Femke het nieuwe zomerverblijf keuren. Stijn vroeg meteen waar Ria stond en ook de trampoline werd gemist, daar moet wellicht nog wat voor gebeuren. De komende weken hebben we hier in Heerhugowaard weer de nodige afspraken, maar dat we hier ook kunnen genieten van het mooie weer bewijst bijgaande foto.

De Waardse cowboy

Maar die wind in Noord-Holland, die mis je in De Loenermarken in het geheel niet, op het balcon, 4 hoog heb je een touwtje onder de kin nodig, maar in Groenendaal echt niet. Zo langzamerhand begint het plekje iets eigens te krijgen. Dit was het weer voor vandaag, ik ga "over en sluiten" en zou zo zeggen:"Tot de volgende keer!".