18 december 2012, Marianne is koffie schenken in de kerk, ik ben juist klaar met allerlei mutaties voor de ouderenbond en heb mijzelf even verwend met een bakkie thee en ga voor jullie weer een druk weekeinde beschrijven, hier en daar gelardeerd met foto's of een filmpje. Marleen en Bart hadden van ons een cadeautje, avondje uit naar "Hij gelooft in mij", gekregen, dus wij kregen Femke en Stijn. Ze kwamen vrijdagmiddag en Marleen, die moest zondag werken tot 17:00 uur vlak bij Enkhuizen, haalde ze toen op bij het sprookjes land aldaar. De zaterdag werd gevuld met boodschappen doen, de kerstboom optuigen en tot besluit, spare-ribs eten.
Zondagmorgen, oma en opa, een duivenpak maken voor de vredesduif (Femke), Femke kleuren en Stijn puzzelen aan tafel. Allemaal zoet en om een uur of twee was iedereen klaar en konden we richting Enkhuizen.

Sprookjeswonderland is in dit weekend en de kerstvakantie omgedoopt tot Wintersprookjesland. Overal kerstverlichting, Sneeuwwitje, de "goede" heks loopt in de rondte, evenals de gelaarsde kat en natuurlijk niet te vergeten Jopie. De kinderen hebben genoten, het was niet heel erg druk, dus geen wachttijden en om vier uur werd met een toneel spel de grote kerstboom ontstoken.

Ondertussen is het woensdagmiddag geworden, maar we gaan gewoon door, daar waar we gebleven waren:
Eerst moesten natuurlijk alle attracties afgewerkt worden, welke in beweging waren, de auto's, de trein, de paarden, in de dobber"lieve-heers-beestjes" en natuurlijk de trap-"muizen". Maar onderweg moest natuurlijk ook het zwaard Excalibur van koning Arthur uit de rots getrokken worden.

Daarna moesten we snel naar het Dorpsplein, want daar zou de goede heks de grote kerstboom ontsteken. Maar Jopie, de conducteur uit de trein had het koud en wilde hem omhakken.

Toen de boom brandde, het werd al aardig donker, hebben we eerst nog een mooi verhaal gehoord, door het prachtig verlichte sprookjesbos gewandeld en het berenbos bekeken en beluisterd.

Maar ja, aan alles komt een eind, Mamma belde dat ze bij de uitgang stond, dus met een laatste blik op de gigantische kerstboom, gingen de van Kootens richting Zaandam en wij naar onze eigen warme kerststal in Heerhugowaard.

Rest mij nog, ook namens Marianne, jullie hele goede feestdagen toe te wensen en een voorspoedig nieuwjaar.

Jullie zien het al, Sinterklaas, terwijl hij over de woelige baren gaat richting Spanje, de warmte, zit ik met uitzicht op een witte wereld, nog na te genieten van het heerlijke taartje, gefabriceerd door Marleen en alle andere indrukken, die gisteren tot ons gekomen zijn.
We waren met z´n allen bij Barbara & Edwin in Oudorp om het feest te vieren. Omdat zij geen schoorsteen hebben, had de Sint een brief in de bus gegooid waarin stond dat de presentjes in de garage stonden. Maar eerst zingen natuurlijk........

Vorig jaar werd het een heel gedoe, het uitpakken, alles moest tegelijk. Dan kun je zien dat ze ouder worden, ze wachten redelijk op elkaar en hebben ook aandacht voor de cadeautjes van de ander.

En nadat die twee zakken uitgepakt waren moest er natuurlijk ook nog even gespeeld worden voordat de kleintjes naar bed gingen.

Toen de kleintjes naar bed waren en de koffie genuttigd was, hebben de ouders er ook nog een bar gezellige avond van gemaakt. Welliswaar zonder surprises, maar toch veel gedichten erbij. Het was rond twaalf uur, dat we een witte wereld binnen reden, met een gangetje van 30 á 40 km/uur richting De Waard en Zaandam geglibberd en gelukkig allen zonder brokken gearriveerd. Daar wachtte ons nog een verrassing, tante Joop (89) heeft een nieuwe hartklep gekregen en alles was goed gegaan, hopen dat het zo blijft.
Vanmorgen werden we om acht uur uit bed gebeld, Thomas kwam een dagje bij opa en oma spelen met zijn nieuwe speelgoed, mamma moest naar cursus.

Al met al weer ontzettend genoten van dat kleine, maar ook grote spul, een zegen om te hebben!!!
Dit was het weer voor vandaag, het zal nu wel weer even duren voor dit een vervolg gaat krijgen.
Groet Gert en Marianne natuurlijk ook.

December is weer aangebroken, ik snotter er nog lekker op los, dus veel achter de pc. Nu is dat natuurlijk helemaal niet erg met de Sint in het vooruitzicht. Gedichten maken, plaatjes voor een label etc. etc.  Ik mag hier natuurlijk niet te veel loslaten want iedereen kan over mijn schouder meelezen.
Vorig weekend hadden we Stijn en Femke het weekend, natuurlijk al helemaal vol van Sinterklaas, er moest een schoen gezet worden en natuurlijk zingen. Ze hadden in onze portemonnee sinterklaasgeld gevonden, dat moest in de schoen, dan kon Piet het weer meenemen om cadeautjes van te kopen. Een indruk volgt uit het filmpje hieronder.

Maar ook Thomas was met sinterklaas bezig, hij kon afgelopen woensdag zijn Pietendiploma in het zwembad halen. De diplomaeisen waren niet mals.

• Eerst over de daken lopen of glijden
• toen in de schoorsteen springen
• langs het touw klimmen
• een koprol maken
• een handstand onder water maken
• op het paard van het dak af glijden.

Natuurlijk moet er dan nog van de glijbaan af in het grote bad. Het is altijd een hele belevenis om de kooters te filmen en alles komt natuurlijk nog eens in het groot aan bod als de films van 2012 gemonteerd worden.

Ik heb er geloof wel weer genoeg kijk en leesplezier aan gespandeerd, dus zou ik zeggen: Tot de volgende keer!!!! 

De kalender wijst al weer 19 november aan, het is mistig, ik kan de nieuwbouw, waarover ik de vorige keer schreef, niet zien. Ik zit weer met de jaarlijkse ongemakken van "een kop vol snot" en de longen en keel, die branden in het hoofd. Om eerlijk te zijn is het wel ietsie-pietsie beter als voorgaande jaren, het zal ook wel weer overgaan voor ik een meissie word.

De vorige keer heb ik beloofd het over de nieuwbouw in de Stad van de Zon te hebben. Wij wonen net over de grens van deze energie-neutrale wijk van Heerhugowaard. Eerst het complete uitzicht vanaf ons balcon.

en dan nog iets verder richting het noorden:

Je ziet op de bovenste foto richting het zuiden een hoog gebouw met de letter "A", iets meer naar rechts de letter "B", dan door het westen heen de "C" en in de woningen beneden ons de "D". Bij de "C" wordt de nieuwbouw gepleegd waar ik het de vorige keer over had.
Nu een luchtfoto van de Stad van de Zon, gemaakt in april 2004, toen wij ons appartement kochten. Deze foto is gemaakt in de richting van ons balkon en hierop staat met dezelfde letters aangegeven waar die gebouwen gebouwd zijn.

Je ziet bij de "D", de funderingen van de huizen beneden ons, aan de overkant van het water liggen. De weg met bomen naar de linker onderhoek is de "Middenweg", een weg zo oud als de polder. De groene rechthoeken, zijn oude bebouwingen (stolpen), die men heeft laten staan. Bij de Stad van de Zon hebben ze de polder weer aan het water gegeven en is de Stad van de Zon opgespoten.
Op het kruispunt van de rode lijnen, hieronder zou 134 jaar later, in 2004 onze flat verrijzen. De rode lijn die op de tweede foto het noorden aangeeft rust aan de onderkant tussen het groepje bomen, op het dak van de stolp "Veldzigt". Een monument, dat nog niet verbouwd is tot villa. 

Als je op de volgende link klikt zie je de situatie in Maps.
dubbelklik hier 
Nu is deze kaart ook al weer een paar jaar oud, maar je ziet dat de Waard bijna helemaal volgebouwd is.
Rest mij nog even aan te geven dat achter het glas van de rode pijl dit alles tot u komt en de foto's genomen zijn vanaf het balkon in de blauwe rechthoek.

Nou, dat was het dan weer, die belofte is ook weer vervuld, ik zou zeggen: "Tot de volgende keer".

5 november al weer, wat gaat de tijd snel! 7 november 1969 zwaaide ik af uit militaire dienst, waar blijft de tijd.
Ik zat vanmiddag een beetje uit het raam te turen en zag de stolp langs de Middenweg in het zonnetje liggen. De bomen hebben bijna allemaal het blad verloren, dus kunnen we weer iets verder, of liever gezegd iets meer zien. Ze zijn achter de stolp een flat van zeven hoog aan het bouwen, midden in een woonwijkje dat langzamerhand steeds groter groeit.

Deze foto is vanmiddag gemaakt, toen ben ik gaan zoeken op de oude dvd's naar eenzelfde foto, die ik gemaakt heb voor de eerste kerstkaart uit Heerhugowaard. Het was wel even zoeken, want dat was één van de laatste creaties, die ik op de Medion computer gemaakt had. Daarna kwam de HP en nu de special voor het monteren van HD films. Maar wie wat bewaart, heeft wat!

De buurman in de van de stolp hierboven was nog met zijn afdak aan het schuurtje bezig. Het wijkje van 3 woningen aan deze kant van de Middenweg was er nog niet en achter de stolp aan de overzijde van de Middenweg keek je over de weilanden naar de Beverkoog in Alkmaar.
De foto, hierboven heb ik toen gebruikt om een uitsnede te maken, zie de foto hieronder, evenals de kaart die daarvan werd gecreëerd.

Deze kaart werd op 4 december 2004 gemaakt! Maar als ik de andere kant op kijk uit ons raam, iets meer naar links, daar zijn in die paar jaar ook gigantische veranderingen aangebracht in het landschap, maar daarover een volgende keer.
Groet Gert

Het is al weer een tijdje geleden dat het 8 oktober was, aan de bomen buiten is te zien dat het al een héél erg lang tijdje was. Sommige bomen hebben geen blad meer aan de takken, andere hebben nog een prachtige geel-bruine jas aan. Dat is in heel Nederland zo'n beetje aan de gang en wij kunnen het weten, we hebben de laatste 14 dagen 8 van de 12 provincies bezocht. We begonnen met een paar dagen  Zoutelande, dat was dus Noord- en Zuid-Holland en Zeeland.

 

 

Dit was de toestand net na de oorlog, nog geen dijk, wel smalle duinen, het huisje op de voorgrond is De Distel, we komen er al een jaar of vijfenveertig. Tegenwoordig ziet het er anders uit.



`

 



Dit is de andere kant van De Distel, het ligt nu tegen de dijk. Hoor je gestamp, dan komt er een boot door de Westerschelde, vlak langs het strand. We hebben hier de verjaardag van onze vriend Wim gevierd.

Op zondag door Noord-Braband naar Limburg, Venray om de verjaardag van mijn zuster Corrie te vieren.

 

 Zij viert haar verjaardag altijd op een bungalowpark, na een heerlijke hap in de loop van de avond weer via Braband, Gelderland, Utrecht en Noord-Holland terug richting Heerhugowaard naar ons eigen huisje.

Vorige week zaterdag zijn we naar een kennis Jo, van de Hucht geweest in Boskoop, ook daar weten ze wat bomen zijn.

Jaarlijks brengen we haar een bezoekje en dat combineren we dan meestal met nog een bezoekje, dat bezoekje was nu aan Hendrik Ido Ambacht, ook een campinggast Marijke, zij was jarig en dus een goede reden hier even een bakkie te doen.

Hier nog in aanbouw, maar sinds een jaar bewoont door Henk en Marijke, op 14 hoog een gigantisch uitzaicht over de wijde omgeving tot de koeltorens van Geertruidenberg aan toe. En als we toch bezig zijn, afgelopen woensdag met de trein, de vrije reis moest opgenomen worden naar Almere, Klaas moest ook nodig weer eens bezocht worden.



Zoals jullie zien, allerlei gebouwen, van klein naar groot, allerlei verschillende mensen, mooi om ze te kennen, prachtige herfsttinten in deze tijd van het jaar!!
Jullie kunnen vast wel begrijpen, dat het eventjes duurde voor Het Nieuwsblad weer wat nieuws te melden had. Terwijl ik dit stukkie schreef kwam er beneden een zwanenfamilie langs met 8 opgroeiende lelijke eendjes, nou ja eendjes, laten we zeggen "pubers".
Tot de volgende keer.

8 oktober is voor Alkmaar een feestdag, in 1573 begon hier de Victorie en dat wordt nog ieder jaar uitbundig gevierd. Als we  thuis zijn op 8 oktober gaan we eigenlijk altijd wel even kijken in de stad. Er is kermis, de marine is meestal wel aanwezig, we hebben de kinderoptocht en de grote optocht, maar ook Soli Deo Gloria geeft een buiten optreden. Barbara speelt al een kleine 30 jaar in dit orkest en we gaan meestal wel even luisteren. We zien daar vaak weer oude bekenden uit de periode dat wij daar woonden.

Ze spelen daar gedurende een uur vlotte swingende muziek en wij maken een praatje met deze of gene.

En natuurlijk komt Thomas met pappa en opa en oma krentebol ook naar zijn moeder luisteren en van de feestelijkheden genieten, hij had in een locomotief gezeten vertelde hij vol vuur.

De grote optocht hebben we deze keer niet afgewacht, we liepen al een tijdje langs diverse feestelijkheden en naar het uurtje muziek kreeg ik al behoorlijke platvoeten. Maar als jullie meer over het Ontzet willen weten kijk dan op de site, met veel foto's van vorig jaar.

http://www.8october.nl

Zo dat was het weer voor deze keer, de groeten en tot de volgende keer.

Dat is al gauw weer een nieuwe bijdrage voor Het Nieuwsblad, maar dat kan voor deze keer ook wel. Ik schreef de vorige keer, dat Marianne de Dam-tot-Dam-wandeling zou maken en dat is gebeurd.
Zaterdagmorgen samen met oud-collega Sjoertje om negen uur met de trein mee. In Amsterdam op de Dam was de start en ging de tocht door de Jordaan naar de pont over het IJ. Door het Florapark en over de Buiksloterdijk richting Kadoelen.

Even een bakkie doen op een terrasje en dan maar weer stappen. Onder de A10 door en dan langs de A8 richting Den Uylbrug over de Zaan. Tenslotte langs de Zaan naar de Dam in Zaandam, waar Marleen, Stijn en ondergetekende met gladiolen ze op stonden te wachten.

Marleen en Stijn gingen richting Langestraat om koffie te zetten ik ik ben meegelopen naar de finish aan de andere kant van de Zaan, waar ze een laatste stempel en medaille kregen.

Een hele prestatie, 18km, voor een paar amateur wandelaars, die over het algemeen niet veel verder lopen dan een kilometer of vijf.
Na een heerlijk bakkie koffie naar huis en met de beentjes omhoog en een voldaan gevoel de avond doorgebracht.
Tot de volgende keer.
Gert

Vandaag begint de herfst en dat is te zien als ik zo naar buiten kijk, een bewolkte lucht, het is nog net droog, maar daar is dan ook alles mee gezegd. We hebben weer een druk weekje achter de rug, ik ben weer drukker van dienst in de drukkerij van de kerk, dat brengt toch de nodige uurtjes met zich mee. De mensen, die op Marianne's verjaardag waren, werden geconfronteerd met Femke, zij moest een sponsorloop doen voor Kameroen en diversen onder jullie hebben haar gesponsord.

Afgelopen woensdag was die loop en zijn we wezen kijken in Zaandam. Later bleek dat Stijn ook mee zou lopen, maar Marleen had hem gesponsord en verder had ze daar geen werk van gemaakt. Dat ze werk van hun taak maakte, blijkt wel uit deze film. Wij dachten: Stijn zal wel niet al te hard lopen, die is niet zo fanatiek, hij lijkt erg op zijn opa hoor ik wel eens, maar hij rende er flink op los

Naar afloop zijn we even bij Stijn in de klas geweest, hij zit sinds september op school.

Deze sportiviteit zullen ze wel van Oma hebben, zij loopt (wandelt) morgen de Dam-tot-Dam-loop, van de Dam in Amsterdam naar de Dam in Zaandam, 18 km. Ze loopt samen met een oud-collega van de thuiszorg. Ik moet eerst naar de drukkerij en dan ga ik de dames binnenhalen.

Zo, dit lijkt mij wel weer een aardig stukkie om te lezen, ik ga proberen het op het net te krijgen en jullie horen wel weer.

Het werd weer eens tijd om een stukje te verhalen over ons wel en wee, ditmaal in de Waard. Het is wel vreemd, dat we ons zomerverblijf hebben verkocht, zeker nu het zonnetje schijnt en de temperaturen als zéér aangenaam omschreven kunnen worden. Maar...... ook dat zal wel wennen, voorgaande jaren hadden we dat gevoel ook als er een paar mooie dagen in oktober waren en we de caravan al in de winterstalling hadden. Het geeft ook wel een vrij gevoel, we hoeven niet meer schoon te maken, hopen op een paar mooie droge dagen, naar de stalling brengen etc.
Hier in Heerhugowaard hoeven we ons trouwens ook niet te vervelen, hier loopt al weer twee dagen Thomas in de rondte, wil filmpjes zien, met Oma brief posten (dat doen ze op dit moment) of de kapper komt op bezoek.

Opa moest ook nodig gekortwiekt worden en dus kon Thomas ook gelijk in de stoel.
Ook ben ik maar vast weer begonnen met de films monteren, er lag nog een klus, die ik in het voorjaar niet af heb kunnen maken. In 2010 zijn we met een broer van Marianne en hun familie en vrienden naar de Sail geweest en........ die film was nog steeds niet klaar. Nou is dat monteren niet iets dat zomaar in een poep en een scheet is gebeurd, en vorig jaar was mijn computer (de ouwe HP), niet meer geschikt, ik ben dus eigenlijk maar een jaartje te laat!
Deze week dus weer een paar dagen in deze houding gezeten.

Maar ook deze klus is weer geklaard, wellicht moet ik nog een paar kopietjes maken voor een familielid. Voor wie geïnteresseerd is, zal ik hieronder een link zetten waarmee je de hele film kunt downloaden. De kwaliteit is natuurlijk geen DVD-kwaliteit, dat neemt teveel ruimte op internet.
Ook hebben we een nieuwe "drukpers" bij ons in de kerk, daar druk je mee via een laptop en daarvoor heb ik ook al de nodige handleidingen geproduceerd. We vervelen ons dus nog lang niet.

Als je dubbelklikt op de volgende link, zal het bestand (de film van Sail2010) op je computer gezet worden.
https://www.sugarsync.com/pf/D424673_4201890_080520

Ik zou zeggen succes ermee en tot de volgende keer!!

Zo, dit wordt het laatste bericht over ons verblijf in Groenendaal. Velen van jullie weten dat we dit seizoen als een proef voor de nieuwe camping zagen, maar ook dat het ons laatste seizoen met de Eriba zou zijn. Wellicht zou het een sta-caravan op Groenendaal worden, maar om allerlei redenen is dat het niet geworden.
Maandagmiddag heb ik de Eriba op Marktplaats gezet en tot de late avond hebben mensen gereageerd. Dinsdag zijn we met de (klein)kinderen naar Artis geweest en heb ik de telefoon maar uitgezet, we werden gek gebeld.
Woensdag een afspraak gemaakt in Groenendaal en dus afgereisd naar Groenendaal, donderdagmiddag zou er iemand komen en als de koop doorging de Eriba meteen meenemen. De hele morgen uitzoeken waar de spulletjes heengingen. Schoonzoon Bart zou donderdagavond met zijn bestelbus komen, want er moest een grote picknicktafel richting Zaandam en nog vele andere dingetjes die niet in een C3 passen.
Om 2 uur kwam de koper en om 3 uur hadden we de tenten afgebroken en verdween onze Eriba uit het zicht.

Zo snel kan het gaan!!!

Ons restte de auto afgeladen vol stouwen!

En naast een zooitje ongeregeld goed aan de picknictafel wachten op Bart.

Toen Bart arriveerde, hebben we een paar bolletjes gegeten en de boel opgeladen. Tegen half acht hebben we alle bescheiden pasje, sleutels e.d. ingeleverd en kwam er een eind aan ons Groenendaalse avontuur.

Natuurlijk geen eind aan deze nieuwsbrievenserie, daar gaan we gewoon mee door. De onderwerpen zullen wat anders zijn, maar nieuws was, is en komt iedere dag weer.

Ik zou dus maar zeggen:"Tot de volgende keer".

We zijn weer even op Groenendaal geweest, niet alleen om lekker uit te rusten, maar ook moesten we de boel een beetje kuisen, want Barbara, Edwin en Thomas, onze dochter, schoonzoon en kleinzoon zitten nu een paar dagen in de Eriba.
We hebben weer een prachtige wandeling door de Loenermark gemaakt, de heide wordt al mooi paars en de vele heuvels geven prachtige vergezichten. Hier en daar een mooie oude jeneverbes, een bankje ontbreekt dan, maar een zandopstapje is een mooie bankje, waar het toch ook mooi toeven is. Zicht op een vennetje, een oud wit boerderijtje, mooie heidevelden, wat wil de mens nog meer?

Nou, lekker zitten in de zon, een mooi boek erbij is dan natuurlijk ook niet verkeerd, de radio aan, een glaasje bier op zijn tijd en de dag kan niet meer stuk.

Nou ja, toen we kwamen lag ons "gazon" vol met afgemaaid gras, dus eerst een grashark opgescharreld bij kennissen, die hier ook vertoeven en toen aan het harken, een fikse kruiwagen vol naar de composthoop gebracht. Dat was effe zweten, maar ook daarna is het goed toeven in de stoel en het vochtgehalte verhogen met een drankje.
Kortom, een paar heerlijke dagen, die wel een lange week leken. Als het bij de kinderen net zo is, hebben ze nog een mooie vakantie voor de boeg.
Tot de volgende keer.

Een kort bericht, want we zijn ook maar kort op Groenendaal geweest. We hebben vooral genoten van de zon, een goed boek en lekker uitrusten, maar daar waren we dan ook wel weer aan toe.
Toen we maandag arriveerden, arriveerde bij Marianne een lichte griep, flink hoesten en zo. Dus zij heeft ook vooral veel in de stoel gezeten. Woensdag zijn we richting Ruurlo geweest, bij de oude buurtjes op visite in hun nieuwe huis. De groetjes aan al hun oude bekenden!!! In de loop van de middag kwamen mijn broer en schoonzuster op ons nieuwe kampeerplekje op bezoek, ja nu kan het nog. Gisteren zouden we naar een lavendelkwekerij met een bezoekerscentrum om eens te ervaren wat je met lavendel wel niet allemaal kunt doen. http://www.viva-lavandula.nl/ Eerst zouden we naar 't Harde kijken of de kennissen van ons, die daar wonen zin hadden mee te gaan en een bakkie te doen. Zij heeft nogal wat meleur aan het lijf, dus meegaan kwam niets van, het is uiteindelijk bij een langgggg bakkie thee gebleven en wij zijn in plaats van naar Marknesse naar de Batavia in Lelystad gegaan. http://www.batavia.nl/pages/nl/partners/bataviawerf-link/info-video.php Wij zijn al vanaf 1984 donateur en gaan dus regelmatig even langs om de vorderingen te bekijken. Omdat er vanmiddag een weeromslag verwacht wordt, zijn we maar meteen doorgereden over de dijk naar het Noordhollandse Heerhugowaard gereden.
Deze keer dus geen filmpjes of foto's, maar wel twee mooie websites en tips om eens langs te gaan, als jullie in de buurt zijn.
Ik groet u allen, u hoort nog van ons!

Zo deze keer geen bericht over Groenendaal, maar een verhaaltje, nou ja verhaaltje, het is de barre werkelijkheid, uit Heerhugowaard. Wat is het geval, het regent hier maar en het regent maar, helemaal geen weer om in het caravannetje te verblijven. 

Dus we zijn hier thuis maar aan de klus getogen. Er was behoefte aan meer plankruimte in de computer/ logeerkamer. Dus de boekenkasten verplaatst naar de slaapkamer, nieuwe planken opgehangen, een mooie kast gekocht bij Ikea en weer een paar dagen klus.

De planken ophangen, kast in elkaar zetten en zoals je op de foto ziet, moeten er ook nog de nodige dozen en tijdschriften mappen in elkaar gezet worden. Een heel gepiel, maar...... als ik naar buiten kijk is het er prachtig goed weer voor. Nu is het weer natuurlijk niet de enige boosdoener, maandag was Stijn jarig en daar moesten we natuurlijk heen.

In het weekend hadden we Femke, die wilde wel weer eens een keertje logeren. Dus zondag tussen de buien door naar de speeltuin met Barbara, Edwin en Thomas. 

Erg gezellig, we hebben genoten. Dat was het weer voor deze week, ik hoop dat het de volgende keer weer over de camping gaat, want dan is het weer MOOI WEER!!!

Zo, zaterdagnacht zijn we weer thuisgekomen en dus zit ik nu naast Femke, zij helpt mij met mijn inspiratie, om de laatste nieuwtjes uit te wisselen. We hebben een heerlijk weekje gehad in Groenendaal, het vingerhoedskruid staat volop in bloei. Het fietsen valt tegen in deze omgeving, veel bergop en wat leuker is, bergaf! Groenendaal ligt op een heuvel, dus een groot nadeel, als je weg bent geweest, wacht je bij thuiskomst altijd een heuvel.

 We waren bezig met een andere plek op de camping, daarop stond een grote tourcaravan met veel toebehoren, dat leek ons wel wat, maar....... deze week toch besloten het niet te doen. Er waren veel redenen, die samen opgeteld toch negatief uitvielen. De reden die de doorslag gaf, was toch wel dat ik nog steeds geen thuisgevoel heb op deze camping, het is er iets te stil, er gebeurt niet zo veel en de bewoonde wereld ligt toch wel ver weg, dus het zou zomaar kunnen, nee het is zéér waarschijnlijk dat dit het laatste seizoen is, dat wij kamperen. De Eriba wordt te klein en te oud, evenals wij en we vinden het dan wel een hele investering om iets nieuws aan te schaffen, als het gevoel niet 100% is. Maar.... dit seizoen maken we natuurlijk wel af en gaan we ook genieten. Zoals de foto al laat zien, is de natuur prachtig en er zijn veel mogelijkheden er op uit te trekken. Van de week zijn we Zutphen, een oude hanzestad wezen bekijken, prachtige oude gebouwen en een heerlijk terras aan de IJssel met een lekkere lunch.

We hebben ons plekje op de camping weer wat huiselijker gemaakt, de "AZ-vlag" wappert weer, de oplettende lezer ziet dat het een andere is, dan op De Valk. Met Sinterklaas kreeg ik een nieuwe, de oude was onderhand verkleurd en stuk gewaaid. Femke (6 jaar) zit naast mij op de laptop een mail aan haar moeder te schrijven en af en toe hoor ik de magen knorren, dus gaan we gauw een broodje maken, de vrouwen zijn inkopen doen in Alkmaar en wij gaan vanmiddag beiden een speeltuin opzoeken.
Een hartelijke groet uit Heerhugowaard

Zo, we zijn eigenlijk niet in Groenendaal geweest, de afgelopen periode, gewoon geen tijd gehad, veel in de drukkerij van de kerk geweest en oppassen op de kleinkinderen. 

Nou moet ik zeggen, dat geen van beiden een straf is en zeker niet met het weer dat we de afgelopen periode gehad hebben, als het 30 graden geweest was, had ik zeker anders gepraat, maar het wil nog niet echt gaan zomeren.
Gisteren zijn we naar een kleine dierentuin geweest in Anna Paulowna, Hoenderdael genaamd, het is kleinschalig opgezet maar wel heel erg mooi en leuk voor de kinderen. Een modern landgoed gelegen in de Noordhollandse polders.

De dieren waren erg divers: roofvogels, wilde zwijnen, tijgers, edelherten, apen van diverse "merken", natuurlijk een kinderboerderij en speelhuisje voor de kleintjes. Ik zal een link toevoegen, zodat jullie op internet kunnen kijken.
http://www.landgoedhoenderdaell.nl/
Zo, dat was het weer, nu nog gauw publiceren en dan gauw richting Zaandam.

Vanmiddag zijn we na een heerlijk zonnig en rustig Pinksterweekend, weer thuisgekomen in De Waard. Toen we na een lange reis (3 uur) zaterdag in Groenendaal aankwamen, heb ik de korte broek aangetrokken en die heb ik vanmorgen pas weer uitgetrokken. Wel weer een vreemd gevoel aan je benen, die broekspijpen. We hebben heerlijk weer gehad en veel gelezen, goed uitgerust. Een paar weken geleden hadden we een picknicktafel gekocht en die moest zaterdag natuurlijk mee. Het in elkaar zetten was toch wel een heet klusje, maar..... het plekje ziet er weer aangekleder uit, zeker nu ook de parasol weer staat. Het enige wat nog ontbreekt is de vlag, ik heb met Sinterklaas een nieuwe AZ-vlag gekregen, maar toen ik hem zaterdag wilde hijsen ontbraken er een paar lussen aan, en het was veel te heet om te naaien, dus dat moet nog even wachten.  

je ziet dat hier wordt geleefd

De eerste visites hebben we ook ontvangen, maandag kwamen mijn zuster Eef en zwager Rob een glaasje drinken en de camping, of zoals Rob het uitdrukte, het vakantiepark bezichtigen en gisteren kwamen dochter Marleen met Stijn en Femke het nieuwe zomerverblijf keuren. Stijn vroeg meteen waar Ria stond en ook de trampoline werd gemist, daar moet wellicht nog wat voor gebeuren. De komende weken hebben we hier in Heerhugowaard weer de nodige afspraken, maar dat we hier ook kunnen genieten van het mooie weer bewijst bijgaande foto.

De Waardse cowboy

Maar die wind in Noord-Holland, die mis je in De Loenermarken in het geheel niet, op het balcon, 4 hoog heb je een touwtje onder de kin nodig, maar in Groenendaal echt niet. Zo langzamerhand begint het plekje iets eigens te krijgen. Dit was het weer voor vandaag, ik ga "over en sluiten" en zou zo zeggen:"Tot de volgende keer!".

Omdat er toch, zowel bij mij als bij de volgers van mijn dagboek op Camping De Hucht , de behoefte  bleef iets dergelijks op te zetten, zullen we eens zien wat dit wordt. Via deze link kunt u naar de website van het Dagboek.  http://members.quicknet.nl/gj.langelaar/dagboek/ 

het gras moet nog wat groeien

Vorige week hebben we ons zomerverblijf in Groenendaal opgebouwd, we hadden ons een ander begin voorgesteld. Woensdagmorgen arriveerden wij op de camping en terwijl Marianne zich ging melden bij de beheerders, ging ik vast de caravan uitpakken. Deur open en een geweldige schrik: Allemaal vocht en schimmel  in de Eriba en ook aan de buitenkant, kon je goed zien dat hij buiten overwinterd had. Ik ben maar begonnen met hem leeg te halen en toen de voortentzijde en de helft van het dak wassen en in de was zetten. Toen de C3 er voor en naar zijn nieuwe plekje gereden. Marianne riep nog wat, maar dat was niet te horen. Aangekomen op de nieuwe stek, zo'n 80 meter van de plaats waar hij stond, bleek dat een wiel van de caravan niet in de rondte had gedraaid. Een flink spoor door het natte gras, gelukkig viel de schade aan de grasmat mee, zeker met het regenachtige weer, dat we al dagen hebben.

Een krik opgezocht, caravan omhoog, wiel er af, klap op de remtrommel en het wiel draaide gelukkig weer, wiel er weer aan, krik opruimen en toen ons huisje op zijn vaste plek gesjord. Het ziet er nu zo uit!

en ook de boompjes nog wat hoger

Toen moest de boel nog wel opgebouwd worden en Gertje was al uitgewoond! Marianne aan de binnenkant aan de gang en ik de voortent eraan. Toen vond ik het tijd om in de auto boodschappen te gaan doen, lekker rustig in een makkelijke autostoel. Donderdag in een miezerig regentje de rest van de caravan gewassen en in de was gezet. Woensdag waren we in Loenen boodschappen gaan doen maar dat heeft niet zo'n groot winkelbestand, dus nu naar Eerbeek, daar vonden we wat wij zochten. Toen we weer op de camping kwamen, hoorden we dat het vrijdag zou regenen, dus toch maar gauw het schuurtje eraan gezet. Om 10 uur lagen we weer in bed. Vrijdagmorgen koud, alle spieren deden pijn, maar toch maar de vloerbedekking in het schuurtje gelegd en toen naar Wekerom op familie bezoek. Daarna naar Gerard zijn verjaardag op De Hucht en toen hebben we ons weer opgesloten in ons Eriba'tje en weer vroeg naar bed.

een pauw zomaar in het bos

De volgende morgen, zaterdag zouden we een rondje door de Loenermarken rond de camping wandelen, het pakte anders uit. Het werd een rondje van 10 km, maar we hebben wel een schitterende omgeving gezien met veel beesten. 

deze jongens kom je overal tegen

Om een uur of twee hebben we de boel ingepakt en zijn via Ede, een verjaardagsfeestje, weer naar Heerhugowaard vertrokken. Omdat het gras nog flink moet groeien, het weer flink moet verbeteren en we nog de nodige werkzaamheden in de Waard hebben, zal het nog wel even duren voor we Groenendaal weer opzoeken. Tot dan.

Gert Langelaar