We feesten nog even door

December was dan wel de feestmaand, maar wij hebben nog even door gefeest. Waren wij andere jaren met de jaarwisseling nogal eens in Drenthe, dit jaar hebben we oudjaar en het nieuwe begin samen met onze vrienden uit 't Harde in de Waerdt gevierd. 
Dus eerst maar eens "De beste wensen" gewenst voor allen die wij nog niet alle goeds hadden toegewenst. Oudejaarsavond hebben we met een paar potjes Keezen doorgebracht, een gezellig spelletje wat een kruising is tussen mens erger je niet en het kaartspel pesten. Je speelt het met een bord, pionnen en een kaartspel. Tegen twaalven met bubbels getoost op het nieuwe jaar en toen een prachtig schouwspel van luchtvuurwerk boven Alkmaar, Sint Pancras, Langedijk en Heerhugowaard aanschouwd. Geweldig mooie pijlen dit jaar! 
Onze vriendin, Gepke, is al sinds haar jeugd een molenfreak, en de molenaar van Molen A aan de Twuyverweg in Sint Pancras, hield open huis op nieuwjaarsdag, dus een wandeling waard.

Wij waren er al eerder geweest, ook wij steunen het molenbestand in Nederland, maar zoiets hadden we nog nooit gezien. In een jaar of drie is de molen van een bouwval in een uiterst gerieflijke woonplek met vloerverwarming en alle andere woonvoorzieningen gerestaureerd. Maar ook de bezienswaardigheden, die een watermolen een molen maken, zijn bewaard gebleven en zichtbaar door de gehele molen.

Het was een fikse wandeling van 5 kilometer door Butterhuizen over de spoor-hefbrug langs het kanaal naar Kolhorn naar de molen uit het jaar 1663. Als je via het klompenhossie de molen betreedt, zie foto rechtsboven stap je op een glazen vloer, waardoor de houten vijzel die vroeger het water uit het Geestmerambacht naar naar de ringvaart omhoog voerde, ziet. Je bent dan in de keuken beland, een mooie moderne ruime woonkeuken met een uitzicht wat je nergens zult aantreffen.

Als je bij binnenkomst recht vooruit kijkt zie je de linker foto de verbinding tussen de vijzel en de koningsspil. Als de molen draait zie je dus het gaande werk allemaal bewegen zowel vanuit de keuken als de woonkamer, we lopen om de koningsspil heen en kijken door de vloer in het uitlaatkanaal. Dat is nu nog afgesloten met een luik, maar ze gaan een omleiding graven van de uitlaat naar de inlaat en dan kan de molen rondpompen en zie je het water lopen.

Op de foto linksboven de andere zijde van de koningsspil met op de voorgrond de ramen boven het uitlaatkanaal. Rechts van de spil de woonkeuken links de woonkamer en achter de fotograaf de andere buitendeur en de trap naar boven. De foto onder de spil is de woonkamer de donkere constructie is in het zicht gelaten.
De foto rechts is een doorkijkje vanuit de molenkap naar beneden naar de woonkamer. Er is dus boven de woonkamer een vide tot de vloer van de molenkap. Door de rechter ramenpartij zie je de overlopen van alle molen verdiepingen de ramenpartij rechtvoor geeft een visuele verbinding met de slaapkamers en links zie je de eiken balken van de molenconstructie terug.
Als de trap opgaan komen we op de eerste verdieping een mooie badkamer tegen met douche. Vervolgens de master bedroom met een vrijstaand bad en een doorkijkje naar de woonkamer beneden. Aan de tegenoverliggende ruimte heeft de molenaar, hij is predikant, een werkkamer met foto's, artikelen uit kranten en bladen.
Weer een verdieping hoger nog een kamertje en de slaapkamer van een nog thuiswonende zoon. Vervolgens belanden we via een luik in de molenkap.

Hier was het fris en kregen we uitleg van de molenaar over het kruiwerk, de vang en de constructiebalken. Zij waren niet zwart gebeitst maar vroeger kwam de schoorsteen uit op de verdieping en de rook dwarrelde door de molen omhoog en ontsnapte via de openingen. Dat ging ongedierte tegen en de molen bleef droog. 
Na het molenaars echtpaar hartelijk bedankt te hebben voor hun ontvangst zijn we via het pittoreske dorp Broek op Langedijk weer huiswaarts gewandeld, een welbestede middag met veel indrukken en toch ook wel beweging, zo'n 9 kilometer gewandeld. De oliebollen weer kwijt???

Maar ik had het over "We feesten nog even door!"
Afgelopen vrijdag eerst door de polder naar onze vrienden in Zwolle, Ria was jarig en dat was een bezoekje waard. Daarna via Apeldoorn naar Wekerom, onze vakantiestek, even kaarten kopen en een bakkie doen bij mijn neef en nicht. Toen weer naar haar broer op de boerderij waar mijn moeder geboren is, zijn partner was ook jarig, ook daar weer koffie met gebak en om zes uur naar mijn zuster in Ede. Zij had voor haar broers en zuster met aanhang, een geweldig diner klaargemaakt. Dat was nog ter ere van haar verjaardag. Wat foto's hiervan zijn wel op zijn plaats, het zag er allemaal feestelijk uit.

We, dat wil zeggen de anderen, begonnen met een voorgerecht met 3 soorten vis, zalm, haring en makreel. Ik echter vind dat vis het beste in het water kan blijven en zusterlief had voor mij een huzaren salade met hamrolletjes gevuld met augurk en wat asperges.
Hierna verscheen een bloemkool soepje met spekjes en pesto.
Als tussendoortje kwam er daarna een "spoon".

Vervolgens het hoofdgerecht: peertjes, zelf geplukte Franse paddenstoelen, eendenborst en Hollandse groenteschotel. 
Tot slot ijs met slagroom en kersen met lange vingers. Op de laatste foto de gastvrouw en heer, welke geweldig hun best hebben gedaan en het volgend jaar wat de broers en zusters betreft mogen herhalen. Nogmaals BEDANKT vanaf deze plaatst, het was heerlijk.
Ik heb niets te veel gezegd met:"We feesten nog even door", zelfs het gewicht is stabiel gebleven met al die lekkernijen.
Tot de volgende keer.

December: "Feestmaand!/?"

December staat bekend als de feestmaand, nou bij ons kwam dat begin van deze maand niet echt zo over! Het weekend van 26-27 november kregen wij 3 overlijdens berichten. Onze vrienden uit 't Harde berichtten ons dat hun (schoon)zusje was overleden en diezelfde dag hoorden wij dat van onze vrienden uit Harderwijk diezelfde boodschap kwam. De volgende dag kregen wij bericht dat Jo uit Boskoop, waarover ik in het vorige Nieuwsblad over schreef, ook in dat weekend was overleden. Dat is wel heel veel narigheid in een korte tijd. 
Vorige week woensdag, precies een week geleden zijn we naar Boskoop, naar het afscheid van Jo geweest. Er was een afscheidsdienst in de kerk, waar Jo vaste bezoeker was, alom hoorden we van de kerkgangers, de kerk zat bijna vol, wat een aardige, meelevende en lieve vrouw Jo was, iets wat wij ook zo hebben ervaren. 
In de kaart stond:

"Het leven is als een pelgrimstocht,

ik heb mijn eindbestemming bereikt".

Hierna hebben we haar naar haar laatste rustplaats begeleid en met het 'Onze Vader afscheid genomen'.

Natuurlijk waren wij die week met onze gedachten, kaartjes en telefoon, ook bij onze vrienden in Harderwijk en 't Harde. 

Maar ook de andere dingen gaan door in het leven, voor het vraagteken stond een uitroepteken en die staat voor 5 december.

Sint Nicolaas neemt bij ons nog steeds een prominente plek in en de voorbereidingen zijn meestal zeker zo leuk als het feest zelf.

Marianne had voor de vier kleinkinderen een 'opbergpoef'  gekocht, die wij gevuld hebben met alle cadeautjes voor de kleinkinderen die er in pasten. We hebben ze ingepakt in rood en wit pakpapier met op ieder pakje een foto van het kleinkind voor wie de poef bedoeld was. In de poef's zaten cadeautjes van verschillende kinderen, dus de eigenaar van de poef mocht de cadeautjes uitdelen. Thomas kreeg een schaak c.q. dambord dat te groot was, maar uitstekend van pas kwam als bordes waarop het lichthuis van de vuurtoren een plekje kreeg. Naast de deur een schakelaar waarmee de vuurtoren flitsende lichten naar vier zijden kon uitstralen.

Marleen had weer een mooie 'Pietenzak' gebakken, de jongens zich in toepasselijke kleding gestoken, in de keuken werden erwtensoep, broodjes, hot dog's en andere lekkernijen bereid, die hun juiste bestemming wel bereikten. Toen het donker werd liep de spanning toch wel op en ineens straalde er licht uit de garagedeur!!!

Schoenen en jassen aan......en kijken wat Sint had gebracht! De vuurtoren werd voorzichtig gedemonteerd en naar binnen gebracht. De cadeautjes uitgedeeld en gepakt. Wouter was weg van zijn hydraulische kraanwagen, Thomas moest nog eens even onderzoeken hoe dat licht nu werkte en de volwassenen moesten nog even wachten voor hun feestje met cadeautjes begon.

Femke at deze avond van twee walletjes, ze deed met de kinderen mee, maar mocht ook als volwaardig lid meedoen met de ouderen, dus ook gedichten maken en cadeautjes kopen, want gedichten dragen erg veel bij om de avond gezellig te maken. Er wordt menig steek onder water uitgedeeld. Toch zullen we onderhand een andere opzet moeten bedenken vorig jaar mocht Femke ook opblijven, dus Stijn roept nu al dat hij volgend jaar ook op wil blijven en Thomas is maar een half jaartje jonger. We zien wel hoe dat afloopt.

Barbara was als gastvrouw flink gehandicapt, vrijdagmorgen was het glad in deze omstreken en zij moest, nu haar autootje is overleden, om half zes op de fiets naar Bergen. De steeg uit linksaf, voor het huis het hoekje om en pats boem daar lag ze. De buurman was ook vroeg op en hielp haar op de been. Thomas stond voor zijn slaapkamerraam en zag het aan. Barbara toch maar naar Bergen fietsen, het remmen ging wat moeilijk en op haar werk aangekomen kon ze haar pink niet meer bewegen. Dokterspost gebeld, bel maar om acht uur met je huisarts voor een afspraak, ze kon om tien uur komen. Opa Langelaar uit bed gebeld of hij haar kon ophalen? Oma mee, oma bracht de fiets naar Oudorp en wij naar de huisarts, ja laat maar foto's maken, dat kon vijf kwartier later, dus eerst naar Oudorp voor een kopje koffie. Toen naar het ziekenhuis naar de röntgen, pink op twee plaatsen gebroken dus naar de EHBO. Wachten en wachten, de ene na de andere ziekenauto kwam en ging weer. Uiteindelijk onderzoek, gipsen en weer foto's maken, we vertrokken vier uur later weer uit het ziekenhuis op weg naar de apotheek. Pijnstillers ingeslagen en toen naar de kinderopvang Wouter halen en de lading afgeleverd in Oudorp. Ik was om vier uur weer thuis en kon aan mijn gedichten beginnen.

Het was dus echt een feestmaand met een grijs randje, tot de volgende keer. 

November, triest weer, triest bezoek en triest uitzicht.

November is al weer een paar dagen oud en de kachel brandt weer sinds april. Gisteren, zondag de ganse dag regenbuien en later op de avond ook nog storm, de serre rammelde in zijn voegen!
De lezers van het eerste begin van mijn nieuwsbrieven kennen haar nog wel, Jo, een weduwe uit Boskoop, die ook een trouwe kampeerder op De Hucht was, ik schreef 10 jaar geleden een stukje over haar.

In al die 10 jaar hadden wij nog regelmatig contact met haar en zochten haar op in Boskoop. Een paar maanden geleden kregen wij bericht dat ze revalideerde van een heupoperatie in Laren. We hebben haar toen bezocht en ze knapte voortvarend op. Zij kon al snel weer naar haar eigen bedoeninkje waar ze echt thuis hoorde. Vlak voor haar verjaardag, vorige week kregen wij een telefoontje van haar dochter, Jo was ernstig ziek en zal waarschijnlijk niet meer beter worden. Wij wilden haar nog graag bezoeken nu ze nog thuis mensen kon ontvangen. Dus op haar verjaardag vorige week op de trein gestapt naar het bomendorp, we zijn een uurtje bij haar geweest en hebben haar verjaardag met een taartje gevierd. Ze zat in de stoel en vond dat ze een goed leven gehad had, ze was blij dat we gekomen waren, wellicht een afscheidsbezoek?
Omdat we toch in het bomendorp waren hebben wij het plaatselijke Boomkwekerijmuseum bezocht. Naar Jo waren we al verkeerd gelopen, dus maar de simpelste route naar het museum gezocht.

Het was een best stukje lopen, maar wel leuk, langs eilandjes met kwekerijen, door het centrum, c.q. winkelstraat, over de hefbrug de weg volgen en links zou het museum moeten liggen.

Nou dat klopte dus prima en we hadden geluk, er was een expositie van aquarellen en tekeningen gemaakt door Sierk Schröder, zie ook: http://www.sierkschroeder.com 
Het museum geeft de geschiedenis van de boomkwekerijen, de kwekers en arbeiders en de geschiedenis van het dorp weer. Over weer gesproken, het was wel koud maar droog en helder, ook nog even zon in de kwekerij. Het was een erg interessant bezoek, waar we weer veel van opgestoken hebben.

Het museum links op de foto, bevat ook nog een tuindershuisje ook linksboven, de keuken, een tuinders schuur, natuurlijk de kwekerij en daarnaast de gereedschapsloods. Nog meer mooie plaatjes op de website van het museum: http://boomkwekerijmuseum.nl  
We hebben zo'n kilometer of acht gewandeld, dat was goed voor mijn afvalproject zei Marianne, daar gaat het overigens goed mee, ik hoop volgende week zo'n 20 kilo kwijt te zijn.
En nu we het toch over bomen hebben, in de titel staat ook: 'triest uitzicht'.
Toen wij in De Waerdt kwamen wonen, was de Middenweg omzoomd door twee rijen populieren van zon 30 jaar oud. Hieronder is goed te zien wat ik bedoel, onze flat heb ik omcirkeld en ons uitzicht is dus voornamelijk de Middenweg.

Dit is de situatie zo'n 12 jaar geledenmet een kaartje van Heerhugowaard nu, je ziet dat de Middenweg dwars door Heerhugowaard loopt en zo'n 12 km lang is. Op 14 maart 2014 heb ik in de Nieuwsbrief ook al geschreven over het afsluiten van de Middenweg, wegens afvallende takken van de 40 jaar oude populieren. De populieren werden gekandelaberd, de kronen gesnoeid, zie:  https://hetnieuwsuitdewaard.blogspot.nl/search?updated-max=2014-04-02T16:54:00%2B02:00&max-results=7
De gemeente heeft in die 3 jaren genoeg geld gespaard om nu de Middenweg te gaan renoveren en is vorige week begonnen alle bomen langs de weg te kappen.
Alles over de herinrichting vindt u op deze site:
https://www.middenwegzuid.nl 
Maar ons uitzicht is natuurlijk wel weer drastisch veranderd en blijft de komende 2 jaar nog wel zo. De laatste foto voor de kap is al weer langer geleden, dus de kruinen waren al weer aardig vol geworden. 

De site www.middenwegzuid.nl geeft heel veel informatie en we hopen dat alles er ook zo werkelijkheid zal gaan worden.
Dat was het weer voor deze keer.

Hout

De vorige aflevering had ik al aangegeven waarover deze editie zou gaan. Van oorsprong ben ik bouwkundig tekenaar en was altijd veel bezig met hout en steenachtige materialen, maar dan vooral op papier. Daaruit is voortgekomen mijn liefhebberij: Houtbewerking! Hout is veel hanteerbaarder als ijzer, je kunt het makkelijker bewerken, het is niet zo zwaar en niet zo hard.
Ik heb in de hobbysfeer dus veel met hout gedaan, verbouwingen bij ons zelf, maar ook bij familieleden. Meubilair zoals een schemerlamp, 2 grote speakerboxen, een sitetable voor de haantjes van Marianne, kleine rookstoelen voor de kleinkinderen, omkastingen voor de radiatoren en nog veel meer.

Ik ben jaren lid geweest van een houthobbyclub van het PEN, c.q. NUON. Jammer genoeg werd deze opgeheven en moest het hobbyen thuis gebeuren. In een eerdere periode had ik nogal wat (zeil)bootjes van bouwpakketten gemaakt en in onze hele jongste jeugd maakte ik met broer Teus vliegtuigen en schepen van papieren bouwplaten. Het fröbelen zat dus al vroeg in het bloed. 
Nu kreeg ik voor mijn verjaardag via de post een heel erg toepasselijk cadeau van mijn schoonzusje Annemarie. Het was een UGEARS mechanical model. Het geheel zat in een doosje van 20x30x3 cm, dus niet zo heel groot.
Toen ik het uitpakte zaten er 2 houten plankjes met onderdelen in, een paar elastiekjes, een stel cocktail prikkers en een boekje met tekeningen, kortom een houten bouwplaat van een kiepkar op 4 wielen.

Natuurlijk moesten ook nog wat attributen van mijzelf op tafel komen zoals een paar scherpe mesjes, wat tangetjes, een waxinelichtje om de houten prikkertjes makkelijk door de gaatjes te duwen. Schuurpapier om de randjes glad te maken en natuurlijk een mooie lichte plek met stoel om te kunnen werken.
Eerst was het de bedoeling samen met kleinzoon Thomas de boel in elkaar te zetten, maar het vroeg nogal wat motorische precisie om de boel niet meteen stuk te maken. De onderdelen waren met een laserstraal uit het plankje gesneden op een paar kleine, 0,5 mm, stukjes na die de onderdelen op zijn plek hielden. De onderdelen waren genummerd en via de handleiding begon je met de onderdelen voorzichtig uit de plankjes te drukken en in elkaar te duwen. Er komt geen lijm bij te pas, alles wordt met sleufjes en houten prikkers in elkaar gebouwd.

Toen hij in elkaar zat bleek het een wegwerkerskar te zijn, rechtsboven zie je in het onderstel een bezem zitten en in de foto daaronder een schep op de zijkant van de bak geklemd en aan het onderstel hangt ook nog een emmer om de geveegde rommel in te scheppen. Aan de achterzijde zit een mechanisme om de bak zijdelings te laten kiepen, de klep wordt dan automatisch ontgrendeld. Aan de dissel kwam een installatie die mij nog niet helemaal duidelijk was, maar dat kwam later. 
Ik had er zoveel plezier van gehad, dat ik van het geld, dat ik van schoonmama op mijn verjaardag kreeg, nog wel zo'n bouwplaat wilde kopen. Dus google-en op internet. Daar werd alles duidelijk, ik kon bij de kar nog een bouwplaat van een tractor kopen, waaraan die installatie voor de dissel weer gebouwd kon worden.
In Lisse had ik de boel, plus wat gereedschap meegenomen, dus op een regendag weer aan het klussen.

Het was een stuk ingewikkelder dan de kiepwagen, maar het resultaat was een tractor met een elastiek motor die ook nog twee versnellingen had en zoals te verwachten was paste de aanhanger constructie die bij de kiepkar zat er prima achter.

De combinatie verdient voorlopig een plekje op de kast en heeft al veel gespreksstof opgeleverd.
Ook een filmpje wil ik jullie niet onthouden, daarop zie je hem rijden.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=5&v=eUqdHfIAXr0
Ook heeft de maker van het geheel een site, dubbelklik op:
https://ugearsmodels.com/video.html
Tenslotte is het allemaal te koop bij Bol.com.
Dat was het dan weer voor deze keer, groet van Gert

Lisse

Lisse in de titel, het paspoort van Lisse, waarom dit in Het Nieuwsblad deze keer. Mijn zuster heeft of moet ik zeggen had een huis in Lisse en bood ons aan daar een vakantie te houden, ze wilde het huis graag bewoond hebben. Van dat aanbod hebben we graag gebruik gemaakt. Op maandag de fietsen op de auto, de bagage in de bak en via schoonmama in Overveen door de bollenstreek via De Zilk en Halfweg naar Lisse. Dinsdagmorgen eerst maar eens gaan kijken hoe Lisse tegenwoordig in elkaar zit, wat is er veranderd? We zijn natuurlijk wel vaker in Lisse geweest, maar dat waren gewoonlijk familiebezoekjes. De middag hebben we op de fiets in de omgeving van Lisse doorgebracht, via De Engel, Sassenheim naar Warmond en toen via de Haarlemmermeerdijk terug naar Lisse.

Een leuke tocht door de dorpen van de bollenboeren zowel nog werkzame- als de rustende- boeren met hun mooie huizen. Dat blijkt ook uit de gemeente begroting van Teylingen, ze hebben een onroerend goed adviseur in tijdelijke dienst, die meer verdient dan onze premier!

Woensdagmorgen kwamen de eerste gasten, André en Gep uit 't Harde, nadat zij een slaapplaats hadden uitgezocht hebben we een mooie wandeling door Lisse gemaakt. Eerst langs de Ringvaart van de Haarlemmermeer, toen langs de ringsloot van de Poelpolder met de mooie Zemelmolen. Omdat het dreigend werd met het weer hebben we onder het genot van een kopje koffie de bui afgewacht en zijn via de nieuwbouw van de Poelpolder weer naar ons plekje teruggekeerd.

De avond werd gevuld met ons traditionele spelletje Keezen.

De donderdagmorgen waren onze vrienden, Anny en Teade, uit Harderwijk rond de koffie aanwezig en na de koffie vertrokken we met zijn zessen richting Leiden, waar we een hofjestocht hebben gemaakt. Een prachtige stad met heel veel hofjes, vergelijkbaar met Haarlem en Alkmaar. We hebben ze niet allemaal kunnen bekijken want om half vijf werden de vrienden, Marjan en Wim, uit Leusden in Lisse verwacht. 

Maar door het slenteren door Leiden begonnen de voetjes ook wel te branden en was ik blij weer thuis te zijn. Temeer omdat toen alle vrienden aanwezig waren hun cadeau voor Marianne's verjaardag, op vrijdag werd overhandigd: Een etentje met z'n allen bij de Italiaan in Lisse op deze donderdag avond.

Nu is de Italiaan niet echt mijn favoriete eetgelegenheid, maar... het was een cadeau voor Marianne en wellicht ook wel iets beter voor mijn dieet dan een vette hap ergens anders.

De volgende morgen een groot gezelschap aan de ontbijt tafel en Marianne werd luid toegezongen.

Daarna natuurlijk koffie met gebak, ook ik mocht een keertje zondigen. Rond de lunch kwamen onze vrienden uit Zwolle en rond thee-tijd kwam de visite uit Ede en Veenendaal. De beide dochters moesten wachten tot de kleinkinderen uit school kwamen.

Marleen onze jongste dochter had beloofd voor de hele bubs (zo'n 23 man) te koken. Ze had veel thuis voorbereid en een goede keuken ter beschikking. Ze oogstte veel lof toen ze de uitleg gaf en iedereen heeft er goed van gesmikkeld.

Na het heerlijke avondmaal nog een flinke bak koffie toe en langzamerhand werden de wegen naar Alkmaar, Zaandam, Harderwijk, Zwolle, Veenendaal en Ede weer een ietsie pietsie voller en bleven De Waard, Leusden en 't Harde nog even hangen in Lisse. De avond werd gevuld met, u raadt het al, een potje keezen.

André is volgens mij tussen de rails geboren, een enorme liefhebber van treinen, trams en bussen. Ik heb Gep en André gevraagd nog een nachtje te blijven, wat ze graag deden. Ik ben met André naar het NZH museum in Haarlem geweest. Pure nostalgie!! Toen wij in 1953 in Haarlem kwamen wonen reed de z.g. Boedapester, de Blauwe Tram nog van Amsterdam naar Zandvoort.

Wij stapten op aan de Heerenvest en gingen via Kampervest, Kleine Houtweg, Baan, Tempelierstraat, Leidsevaart, door de duinen naar Zandvoort. Prachtig om de oude filmbeelden terug te zien. Ze hebben in het museum 3 oude trams staan die al zijn gerestaureerd en één zijn ze mee bezig. Ook staan er een aantal oude bussen uit die tijd. Kortom een aanrader!

http://www.nzh-vervoermuseum.nl/

De dames zijn die zaterdag op de fiets gestapt en hebben het Keukenhofkasteel en de Hervormde kerk in Lisse bekeken.

Zaterdagavond, na de maaltijd keerden André en Gep weer terug naar 't Harde en hadden wij het rijk weer alleen.

Zondag was het redelijk en zijn we op de fiets gestapt en de hele Leidsevaart langs gefietst naar  mijn schoonmoeder naast de Leidse buurt, het Ramplaankwartier. De terugweg hebben we een boomrijke route genomen, want we kregen een stuk of zes buien en konden we schuilen onder een boom.

De maandag ben ik creatief bezig geweest, maar daarover een volgende aflevering, als voorproefje vast een foto.

Dinsdag morgen: "snot in de kop"en grieperig. Erg buiig buiten, dus maar met de auto op pad, weer een museum, dit keer Space-Expo in Noordwijk. 

Bar interessant, er is een hoop te lezen maar je kunt er een stukje van het spacelab bekijken, de maanlanding is er op ware grootte uitgebeeld. Ik ben teruggekeerd op Aarde in de Sojoez. Kortom ook zeer aan te bevelen.

https://www.space-expo.nl/  

In de loop van de middag kwamen mijn zuster en zwager in hun huis een nachtje logeren, zij moesten woensdagmorgen om vijf uur op Schiphol zijn en ik zou ze brengen. Dus om vier uur opstaan, door een gierende storm naar Schiphol en om half zes lag ik weer in mijn warme bed. Toen ik opstond was ik zo snotterig dat we de boel zijn gaan inpakken en weer via Overveen naar De Waert vertrokken.

We hebben een heerlijke vakantie gehad met veel ontmoetingen, leuke uitjes, een prachtige verjaardag, wat wil een mens nog meer? Wellicht een wat minder snotterig eind.

Papendrecht

De titel van deze aflevering komt verderop in deze aflevering aan de orde, nu eerst dit.
We zijn al weer aangeland in de maand augustus. Voor mijn gevoel, zeker na onze dagen in Wekerom, loopt de vakantie al op zijn eind, niets is minder waar! Onze kleinkinderen hebben pas veertien dagen vakantie van school en zijn of moeten nog van een welverdiende vakantie genieten.
We beginnen dus met ons oudste kleinkind, Femke, zij heeft veertien dagen geleden, op elfjarige leeftijd, afscheid genomen van de basisschool en ziet uit naar het vergaren van nieuwe kennis op het gymnasium. Ze ziet er naar uit en is er volgens haar laatste lerares ook aan toe. Ze kreeg op de basisschool al veel nieuwe uitdagingen in de vorm van Engelse- en Spaanse les en niet te vergeten schaakles.
Drie weken geleden zijn we getrakteerd op de eindmusical van groep acht van de basisschool.

De musical 'Hotel te koop' ging over een hotel met de meest vreemde gasten, dat te koop stond en waarin de burgemeester, gespeeld door Femke, een zeer dubieuze rol speelde. Zoals te zien vermaakte het publiek zich goed en na de pauze werden de schoolverlaters uitgebreid in het zonnetje gezet en kregen naast de beste wensen op de volgende school ook een leuk fotoboekje mee, met foto's uit de gehele periode, jan. 2010-sept. 2017,  dat zij daar op school hebben gezeten.
Natuurlijk moeten we Stijn ook niet vergeten, over gegaan naar de volgende groep, waarschijnlijk ook door de goede spreekbeurt die hij gehouden heeft over de poepfabriek vlak voor de vakantie. De juffrouw hield haar hart vast, Stijn kennende, maar gelukkig had hij geen poep mee naar school.

Wel leverde het een mooie taart op bij zijn verjaardag begin juli. Een vriendelijk lachende drol en voor wie dat niet aandurfde een lekkere frambozentaart. Stijn zit tegenwoordig op korfballen en hij had een mooie outfit van ZKC gekregen.
Nu de titel 'Papendrecht'.
Zo'n 11 jaar geleden ben ik begonnen met mijn weblog's, toen nog 'Dagboek' geheten, voor de liefhebbers, (http://members.quicknet.nl/gj.langelaar/dagboek/ ) en op 21 augustus 2006 schreef ik het volgende:

 Nadat Arie en Gé afscheid genomen hadden, zijn ze niet uit ons leven verdwenen. Ze kwamen regelmatig op de camping bij hun dochter en schoonzoon Alie en Gerard en ook zijn we een aantal keren bij hen in Papendrecht op bezoek geweest. Afgelopen december nog, met een droevige reden, Gé was ernstig ziek en vorige week kregen wij een kaart van het schip, waarover hierboven al geschreven werd.

Gé was overleden en afgelopen vrijdag zijn we richting Papendrecht gegaan om de dankdienst voor haar leven bij te wonen. Wij hebben er vele 'camping-De-Hucht-gangers' mogen ontmoeten, die er net zo over dachten als wij en ook afscheid kwamen nemen omdat ze goede herinneringen aan Arie en Gé hadden.

We waren aan de vroege kant en zijn vanaf het uitvaartcentrum langs de Beneden Merwede naar een terras gewandeld waar we met het zicht op Dordt van een kopje koffie hebben genoten.
We wensen Arie, Alie, Gerard en de overige familie heel veel sterkte de komende tijd, zij zullen, even als wij Gé missen.
De terugreis verliep voorspoedig tot we Schiphol naderden en de avondspits was begonnen, dus maar even naar ons zorgenkindje, Ma van Veen, in De Blinkert. Ze was blij met ons onverwachts bezoek en na een uurtje zijn we naar station Overveen gereden, waar een heerlijk ongedwongen restaurantje is gevestigd, Klein Centraal.

Je zit als het ware op het eerste perron in een schitterende bosrijke omgeving, waar op hun tijd de treinen stoppen, mensen uitstappen en ook vertrekken, aan een heerlijk diner. Ik moet eerlijk zeggen dat een keuze maken mij wel moeilijk viel er staan heerlijke dingen als spareribs op de kaart, maar om mijn afvalrace niet te veel tegen te werken heb ik maar gekozen voor mager kalfsgehakt in bladerdeeg, ook niet te versmaden! Na de file heerlijk rustig weer naar De Waerdt gereden en afgelopen zondag deze Nieuwsbrief afgesloten met een mooie fietstocht.

Eerst naar de kerk, voor een mooie dienst en een preek waar we mee verder kunnen. Toen naar Broek op Langedijk en via de weilanden richting De Oudtburgh, waar een oude cliënt van Marianne zit. Vandaar omhoog richting Schoorl, waar we de Kalverstraat van het duin ingingen. Zoveel wandelaars als in die winkelstraat, zoveel fietsers, nou ja, fietsers? tussen Bergen aan Zee en Schoorl! De boulevard was helemaal geen doorkomen aan, automobilisten die om twee uur daar nog een plekje dachten te vinden. Dus gauw weer richting Bergen en via het centrum van Alkmaar naar Oudorp om de (klein)kinderen een fijne vakantie toe te wensen, ze waren niet thuis dus terug naar het Agsteribbeland. Die 48 kilometer hebben ook weer de nodige pondjes verwerkt.
Tot de volgende keer.

Toch ook weer varen!

Al weer juli, meer dan een maand geleden dat ik iets van mij heb laten horen, het lijkt wel als je ouder wordt, de dagen steeds korter worden. Maar als ik dan zie wat er sinds de vorige Nieuwsbrief is gepasseerd, dan snap ik niet dat we daar overal tijd voor hadden, ja waarschijnlijk door een Nieuwsbrief over te slaan.
Maar laten we het eens op een rijtje zetten:
begin juni: avondvierdaagse;
4-5 juni: kleinkinderen uit Zaandam;
5 t/m 10 juni: drukmaatje op vakantie, dus veel kerkenwerk;
11 juni: mijn verjaardag vieren voor de (klein)kinderen;
12  t/m 23 juni: vakantie Wekerom;
30 juni: vriendenuitje naar Rotterdam.

Hierbij staan dan niet eens de data's met afspraken voor dokters, tandarts, schoonmoeder enz.

Laten we maar beginnen met mijn verjaardag, geheel tegen onze gewoonte hebben we mijn verjaardag voor de kinderen en kleinkinderen gevierd op de zondag voor we op vakantie gingen. Wekerom bezoeken op een doordeweekse dag waarop sommige zwoegers nog moeten werken, dat kun je ze niet aandoen. 

We hebben mijn verjaardag in Oudorp bij dochter Barbara gevierd met een BBQ. Opa had pech want hij loopt bij een diëtiste, dus geen vette worstjes en speklapjes.
Wel mooie cadeautjes, van Marianne een nieuwe TV, een Loewe, van de kinderen dikke boeken om op vakantie mee te nemen en de kleinkinderen hadden een nieuwe beker voor de tandenborstel en 'de' gids voor de Tour 2017.
De volgende morgen de fietsen op de auto, bagage inladen en naar ons vertrouwde adres in Wekerom voor twee weken vakantie. Daar waren we goed aan toe, we hebben heerlijk 2 dagen in de tuin zitten luieren, ik had niet voor niets twee spannende boeken gekregen.
Woensdag inkopen doen voor mijn verjaardag, want dat beloofde een flinke opkomst te worden, Wekerom ligt natuurlijk voor iedereen dichterbij dan De Waard.

 Het begon donderdagmorgen al met een verrassing, ik kreeg van Marianne een pakje zo groot als een ontbijtkoektrommel.
En wat zat er in? Een helikopter en een kaart, goed voor een helikoptervlucht samen met kleinzoon Thomas op zaterdag 1 juli. Ze vond het maar niks, geen cadeautje op je verjaardag!
Nou cadeautjes genoeg, onze vrienden uit Zwolle, Harderwijk en Leusden waren present. Mijn beide zusters met aanhang uit Ede en Veenendaal speelden een thuiswedstrijd. En als klap op de vuurpijl kwamen Marleen en Stijn om een uur of vier ook nog het erf op rijden. 
Vrijdag zijn we naar Arnhem, het watermuseum gereden, erg informatief, veel computerspelletjes dus leuk voor de kinderen om dat nog eens te bezoeken. Op de terugweg zijn we langs de natuurbegraafplaats gereden nabij Schaarsbergen, waar Michiel, een broer van Marianne begraven ligt.
Zaterdag koffiedrinken in Ede met broer en zusters, er was een neef van mij over uit Canada, die we daar konden ontmoeten. Marianne was in Wekerom gebleven want Barbara kwam met de jongens een dagje op visite in Wekerom.

Zondag hebben we een mooie fietstocht via Roekel naar Lunteren over de Paasberg langs de oude Hessenweg naar Barneveld gefietst en via de aloude camping De Hucht weer naar Wekerom. Maandag naar mijn tante in Bennekom gefietst over de Ginkelse heide, ook een vast adresje als we in Wekerom zijn. Maandagnacht ging het fout met mij, hoge koorts en klapperen van de kou in een drijfnat bed. "De kop weer vol snot!" We zouden naar een begrafenis in Zeerijp in Groningen, dat ging dus niet door. Twee dagen hangen in een stoel en vooral niks doen! Woensdag in de loop van de middag even naar Barneveld op de fiets voor een boodschap, en op de terugweg langs de boerderij waar mijn moeder geboren is, daar wonen nu twee neven, maar dat viel niet mee, het was drukkend heet.
Donderdag eerst naar Nijkerk, naar vrienden van mijn ouders waar we meestal ook wel eens per jaar een bakkie doen en toen voor een bakkie thee naar een nicht in Wekerom, waar we al een paar jaar niet geweest waren wegens tijdgebrek.
Vrijdag via Harderwijk, Anny en Teade onze vrienden, door de polder weer richting die andere polder, "De Waerdt" waar stapels post lagen en de emailbox bijna overstroomde.
Maar het feest was nog niet over: een week later wachtte ons nog het vriendenuitje naar Rotterdam.

Eerst met de bus naar Alkmaar Centraal waar om 9:01 uur de trein zou vertrekken. Dat werd stressen, er reden geen treinen tussen Alkmaar en Amsterdam, dus via Haarlem en daar overstappen. Vertraging!!!! we kwamen om 11:28 uur op Rotterdam CS aan, terwijl we om 11:30 uur moesten inschepen, de boot ging varen om 12:00 uur. Snel met de metro naar Leuvehaven en toen wandelen naar de Boompjeskade, alwaar we inscheepten. De vrienden stonden op CS ons al op te wachten en wisten hoe we en welke Metro we moesten hebben. En wij blij dat we een bakkie koffie kregen.

Ondertussen bracht de boot ons via de Nieuwe Maas onder de Van Brienenoordbrug door naar de Lek, waar we tegenover Krimpen aan de Lek, aan de veersteiger van Kinderdijk vastmaakten. Een wandeling van een ruim kwartiertje bracht ons bij Hogeboezem van de Nederwaard. Een wereldberoemd kijkje op de molens van de Kinderdijk.

Toen de lucht erg donker werd zijn we weer gauw richting boot gelopen, waar we onder het genot van een 'watertje' weer richting Boompjeskade terug gingen. Daar aangekomen bepaalde de reisleider Teade na overleg terug te lopen naar station Blaak, zodat we eerst nog even de Markthal konden bezoeken.
Ook daar konden weer mooie plaatjes geschoten worden en natuurlijk lekkere dingen aangeschaft en gegeten worden.

Toen door naar het station en met het spoortje naar Amsterdam CS, daar hadden we op het eerste perron in de wachtkamer een tafel voor 8 personen gereserveerd om de dag met een overheerlijk etentje af te sluiten. Het was voor mij even puzzelen want een vette speklap dat gaat natuurlijk niet. Maar een stukje lamsvlees en carpaccio vooraf mag zelfs als je op dieet bent. Natuurlijk geen ijs toe maar een kopje koffie smaakt ook goed. Wij sloten deze hele fijne vriendendag af zoals we begonnen, de trein had vertraging dus de bus zagen we van achteren.
Dan de helikoptervlucht, Hoekstra een groot autorijles bedrijf in Alkmaar had open dag en daar kon je ook een vlucht bestellen, dat had Barbara voor Marianne geregeld. We zouden om iets over twee de lucht in gaan.

Ja hoor, het hoort een beetje bij deze aflevering, de heli was stuk en het was wachten op een andere. Er was voor de jongens een hoop te doen en veel te eten en drinken. Thomas heeft zich laten schminken, spiderman. We hadden een heerlijk plekje op een terras en het zonnetje scheen. Tegen vieren begon men weer te vliegen en kon Thomas afscheid nemen van broertje Wouter. Toen het zover was werd het wel spannend voor Thomas, maar Opa was ook wel benieuwd hoe het zou zijn. Nou in één woord prachtig, Barbara filmde op de grond met mijn camera, ik heb nog wat beelden gemaakt met de telefoon. Als je op onderstaande link dubbelklikt kun je het filmpje downloaden en bekijken.
https://1drv.ms/v/s!Av_wu1CSxRanjUoT12T_lFqpbxsu
Dat was het weer, tot de volgende keer.
Ps.
Zeven weken diëten, zeven kilo lichter, dus de speklapjes laten liggen helpt!!