Pagina's

dinsdag 24 januari 2017

100 jaar PEN

In deze aflevering van de Nieuwsbrief gaan we zeker geen 100 jaar terug, alhoewel toch wel een jaar of drieënvijftig. waarom dan deze titel? Afgelopen zaterdag ben ik naar een reünie geweest, die naar aanleiding van de oprichting van het PEN, honderd jaar geleden, voor oud-medewerkers werd gegeven.
Een goede rede om terug te kijken en ja dan gaan we terug naar 10 juli 1963, toen heb ik mijn MULO-B diploma ondertekend. Ik was, na een beroepenkeuzetest, opgegeven voor de HTS-Bouwkunde, maar in deze tijd zou men zeggen:"Ik werd uitgeloot", dus dat ging niet door. Mijn broer en ik werkten in de grote vakanties bij bakkerij Carels op het kantoor en zo ook in 1963. Omdat de HTS niet doorging kon ik mijn verblijf op kantoor boven de winkel in de Zijlstraat in Haarlem nog wat weken rekken. 
Maar toen de vakantieperiode voorbij was verhuisde ik naar de bakkerij en het magazijn. Nog een tijdje met de bakfiets een broodwijk gelopen in Bloemendaal, maar dat was niets. Ondertussen ben een aantal architectenbureaus langs geweest in Amsterdam om als leerling daar te beginnen. Dat was niet lonend, ik moest geld meebrengen om daar te mogen werken, dus naar het Arbeidsbureau. Ze hadden wat advertenties voor mij en omdat ik van kennissen wist dat het Provinciaal Electriciteitsbedrijf van Noord-Holland een afdeling Bouwkunde had solliciteerde ik naar de functies van Ponser en van een Administratieve kracht op de afdeling Documentatie.
Wat ponser was, ik had geen idee, maar tijdens het sollicitatiegesprek bleek het dat je ponskaarten moest stansen, een herrie van je welste, maar wel de Automatische, Mechanische Administratie (AMA) tegenwoordig de computerafdeling of het rekencentrum. Bij Documentatie was het verwerken van binnenkomende en uitgaande post een taak en archivering van alle post in twee heerlijk rustige kluizen, dat had op dat moment mijn voorkeur, niet wetende dat ik mijn werkzame leven zou beëindigen in de automatisering.
Op 29 januari 1964 trad ik in dienst als Leerling-schrijver B op de afdeling Documentatie c.a. tegen een loon van 3156 gulden per jaar.
Ik ben mij gaan verdiepen in de cursussen die van mij verwacht werden, praktijkdiploma boekhouden, MBA en dan archiveren. Dat was heel wat anders dan Bouwkunde, dus heb ik mij in juni 1964 opgegeven aan de avond-UTS Patrimonium te Amsterdam en gesolliciteerd bij de afdeling Bouwkunde. Naar Bouwkunde ging niet door, de chef, dhr. C.W. van der Vis zou geen jongens die nog in militaire dienst moesten aannemen. Ik werd wel per 1 juni bevorderd tot Schrijver B. 
Drie keer in de week naar Amsterdam, meestal op de brommer, maar het was leuk!!!! Ik mocht beginnen in het tweede jaar van de vijf die er waren en het eerste kerstrapport telde twee zevens, vier achten en drie negens dus ik was trots en ging stiekem naar de tekenkamer Bouwkunde om het aan de chef te laten zien. Ik moest meteen solliciteren, hij had de vorige sollicitatie nooit gezien en ik kreeg op 10 februari 1965 een aanstelling als leerling-tekenaar op een nader te bepalen datum bij de afdeling Bouwkunde. De chef van Documentatie, dhr. Vos, wist mij nog tot 1 juli vast te houden, (hij kon mij niet missen???), toen mocht ik naar boven naar de tekenkamer.
De man achter het tekenschot was André Verouden, hij was de reden van mijn eerste afspraak met Marianne naar de musical Annatevka, we zouden met z'n vieren gaan maar hij haakte af.
Ik kreeg een tekenschot naast de chef tekenkamer dhr. C. Mantje, dus er werd goed op mij gelet en ik leerde er veel. Op vrijdagavond mocht ik tot 10 uur in de avond gebruik maken van mijn tekenschot om mijn huiswerk te maken. Op 20 juni 1968 haalde ik mijn diploma met 2 negens, 5 achten en 6 zevens. Ik mocht meteen op 15 juli naar Tilburg voor het vervullen van mijn militaire dienstplicht.
De eerste 6 maanden Tilburg kaderschool opleiding tot sergeant, 2 maanden langer dienen, maar wel soldaat 1, korporaal. Na de opleiding toch terug naar soldaat op de Wittenberg in Stroe en geen extra 2 maanden. Daar via het MT-bureau, alles administreren en regelen op het gebied van zo'n 100 auto's, weer via soldaat 1 en korporaal afgezwaaid op 6 november 1969. 
Tijdens mijn diensttijd werd de afdeling Bouwkunde omgedoopt tot Civieltechnische en Bouwkundige  Zaken en ze waren verhuisd naar een dependance aan de Zomerzorgerlaan, ik werd per 7 november 1969 te werk gesteld bij de afd. Ontwerpen en Tekenkamer van C.B.Z. aan de Zomerzorgerlaan.
Rechtsboven Peter op mijn werkplek, bij iedereen geliefd vanwege het uitzicht op de drukke Bloemendaalseweg. Hier begon de afdeling te groeien, met de buitendienst en administratie erbij tot wel 65 man/vrouw. Heel veel jonge jongens, veel trouwerijen en andere feestjes zoals voetballen, volleyballen en niet te vergeten tafeltennis in de kelder en op vrijdagmiddag loempia eten in de kelder. Ja, jullie zien het goed, Gert met snor en baard, die zijn tot 1986 gebleven.
Hier begon ook de automatisering, ik kreeg een beloning van 300 gulden uit de ideeënbus voor het toepassen van rasters op de grondaankopen i.p.v. het kleuren van de vele afdrukken, hetgeen tot "aanzienlijke besparingen" leidde. Er werden jaarlijks excursies georganiseerd (met de vrouwen) naar o.a. Maastricht, Petten en Rotterdam.
Ook gingen we naar de Bedrijfshulpverlening, mensen redden van daken en over zelfgebouwde bruggen. Hier leerden wij als bouwkundige exoten binnen een elektrisch bedrijf ook veel andere mensen kennen.
Toen in 1977 de beslissing was gevallen dat ook onze afdeling naar Alkmaar zou gaan zijn velen van de jongelieden, waaronder wij, in Alkmaar waar de uitbreidingen uit de grond gestampt zijn, een nieuwbouwwoning gaan zoeken. In de koude winter van 1978-1979 op derde kerstdag zijn we verhuisd naar Alkmaar. Dat hield in tot maart 1982 op en neer rijden van Alkmaar naar Bloemendaal. We reden in een groepje met Gerard Volmer, Max Roquas en Ger Diemeer, allemaal ook afgelopen zaterdag gesproken op de reünie. De andere drie kwamen uit Sint Pancras dus om half zeven in de auto naar Pancras en dan door de Velsertunnel naar Bloemendaal dan weer drie dagen meerijden, dus uitslapen. en om vier uur precies de rit weer terug.
Hoewel er in werksituatie tot 1982 wel wat was veranderd, kwam de GROTE ommekeer toch wel in het bedrijfskantoor Alkmaar (BKA). Maar daarover de volgende keer meer, het wordt tijd te stoppen.
Tot dan dan.