De maand juni is bij ons over het algemeen een drukke maand, waarover veel valt te schrijven, maar ik wil nog even terugkomen op de maand mei. Ik heb toen uitgebreid geschreven over Noord Groningen, waarbij ik de kerk in Zeerijp noemde, waar we voor het eerst in 70 jaar waren, niet wetende dat we die kerk binnen drie weken weer zouden bezoeken. Nu was de rede minder mooi, de moeder van onze vriendin was overleden en werd vanuit die kerk begraven. De kerk waar onze vriendin gedoopt is zal nu nog langer in onze herinnering blijven.
Juni begon met de verjaardag van mijn schoonmoeder, deze keer klein gevierd in haar eigen huisje, ze is 92 jaar geworden en kan de drukte niet meer zo goed hebben. De hele dag door een paar mensen is beter dan in twee uur 30 mensen.
Dan krijgen we het weekend van 12 juni, eerst naar Wekerom op de Veluwe, naar een nicht van mij, die zelf kaarten maakt en verkoopt voor de kerk.
Marianne doet bezoekwerk voor onze kerk en heeft vaak passend kaarten nodig om te versturen, zij koopt ze dan bij mijn nicht, van de kerk, voor de kerk zullen we maar zeggen.
Toen onder de rook van Kootwijk een boterhammetje eten op een bankje tussen bos en heide. En omdat we nog wat vroeg waren om in 't Harde te arriveren eerst naar Ampies berg. Een tuinman die in Oostenrijk op vakantie was, de bergen zag en dacht:"Dat ga ik ook maken!" Hij woont tussen Nunspeet en 't Harde aan de Bovenweg, naast de begraafplaats, een bezoek waard!!
Bergen met watervallen, vijvers, prachtige bloemen, een genot om hier een kopje koffie te drinken en over de paadjes te slenteren. Geniet van de foto's.
De kleuren, maar ook de verschillende kleuren groen van bomen, struiken maar ook hele grote rabarberbladen.
Ik zou de hele Nieuwsbrief hiermee kunnen vullen, maar ik volsta met een link naar YouTube en zijn website:
https://www.youtube.com/watch?v=O0ceiGuvVuU
http://www.ampiesberg.nl/
De mensen die vroeger het dagboek van de camping lazen zal dit wel bekend voorkomen.
Na een uurtje de tocht naar 't Harde voortgezet, waar we na een uurtje babbelen achter de pc geklommen zijn om vriend André de geheimen van de computer iets duidelijker te maken. Een spelletje Keezen zat er toen jammer genoeg niet meer in.
De volgende dag was André jarig, dus na een goede nacht op zolder was het feest vieren, het was een beetje kwakkelend, naar binnen, naar buiten en toch weer terug. Toen we in de loop van de middag via Lelystad Enkhuizen weer op huis aan reden, gingen de sluizen boven echt open!!
Wat ook in het water viel, maar dan figuurlijk, was mijn verjaardag, de nog laatste in leven zijnde zuster van schoonmama was overleden en werd 15 juni begraven, dus mijn verjaardag op het laatste moment verschoven naar donderdag, de enige vrije dag voor beide dochters die in de zorg werken. Toen we in de loop van de middag op 15 juni van de crematie terugkwamen was er wel een berg post en hebben we nog wel even een glaasje op mijn gezondheid gedronken en de taarten die Marleen gebakken had voor
mijn verjaardag geproefd. Ze waren heerlijk en dat kon een ieder de volgende dag bevestigen.
We verwachtten niet veel visite, mijn broer en zus zaten in Frankrijk, de zuster van Marianne die ook altijd wel vaste prik is zat in Hongarije bij haar zoon op visite. Bleef over mijn andere zuster en partner en onze beide kinderen.
Maar het feestcomité had wat georganiseerd:
Met toeters, slingers en hoedjes hadden onze vrienden uit 't Harde, Leusden en Harderwijk zich verzameld op de hoek van de straat en met veel gezang werd Stella Agsteribbeland ingenomen. Volledig onverwacht, want Leusden en 't Harde hadden wij zondag nog gezien en gesproken. In de loop van de middag kwamen de hele familie van Kooten en Smidt er nog bij, dus hartstikke gezellig. 't Harde en Harderwijk gingen de trein weer opzoeken en wij gingen ons opmaken voor de 'Kippie-pan' vol pootjes, balletjes, vleugeltjes en saté.
Al met al een verjaardag die ik niet snel zal vergeten.
Tot de volgende keer.