Pagina's

maandag 9 maart 2015

Treinen, treinen en nog eens treinen!

Vorige week dinsdag kwam ik er achter dat ik nog een vrije reis had met de trein, die vóór vrijdag opgenomen moest worden. Woensdag hadden wij oppas op Wouter en Thomas, dus bleef de donderdag over. Ik had nog een extra dag, dus Marianne hoefde niet perse mee. Nu had ik altijd nog een bezoekje aan het modelspoortreinenmuseum in Sneek op het programma staan. Dus de reisplanner er even bij, ik mag pas na negen uur vertrekken en het museum was om één uur open. Half tien vertrekken was voor een gepensioneerde een mooie tijd, de vroege zestig plussers staan om vijf over negen al te trappelen, dus een treintje later 9:35 uur, mooie tijd voor mij, maar dat was even schrikken, ik was niet eens om één uur in Sneek, dat werd 13:22 uur en dan moest alles nog meezitten. Overstappen op Sloterdijk, Almere Centrum en Leeuwarden. Toen de terugreis nog plannen, ik wilde niet te laat thuis zijn, om een uur of zeven, dus 15:17 uur weer vertrekken en om 18:53 uur weer in Alkmaar Noord. Gek genoeg via een andere route en overstapplaatsen: Leeuwarden, via Zwolle Almere naar Duivendrecht, daar overstappen naar Amsterdam Amstel en daar weer overstappen in de intercity naar Den Helder.
Op de kaart hierboven zie je dat de Afsluitdijk heel wat sneller zou gaan, maar die route kan ik met mijn ogen dicht nog wel rijden en de route Meppel Sneek had ik nog nooit met de trein gedaan. Met de trein heb ik 540 km gereden, waarbij ik bijna zeven en een half uur in de trein heb gezeten.
Ik heb zo'n 70 stations gezien op de heen en terugreis en dat allemaal gratis en voor nop.
Maar het museum was ook wel de moeite waard zeker als je met kinderen op pad gaat, veel modelbanen in allerlei maten en schalen. Met knopjes kon je de treinen laten rijden.
Een indruk krijg je met het volgende filmpje op YouTube:
Je hebt er de prachtig gedetailleerde banen van LBG, het formaat dat Appie Baantjer in zijn tuin had liggen, maar ook de oude traditionele Trix en Marklinbanen. 
Baantjer heeft heel veel van zijn spullen aan het museum geschonken en zij zijn nu een grote Baantjer baan aan het bouwen, op de site kun je foto's van deze baan met de voortgang zien.
Maar er ligt ook een Amerikaanse baan over houtbouw en zagerijen. Daar heeft iemand jaren over gebouwd, alles behalve de locomotieven zijn zelfbouw, hij is een paar maal wezen kijken in Amerika om foto's te nemen en na te bouwen.
Maar er zijn ook vele diaporama's te zien, dat zijn uitgebeelde situaties, zonder dat er treinen op rijden. Ook is er een gigantische verzameling van treinen, de oude blikken opwindtreinen, het meeste materieel wat op de Nederlandse sporen rondrijdt. Kortom een aanrader als u eens in de buurt bent!
Ik moet wel eerlijk bekennen, toen ik op station Alkmaar Noord uitstapte, had ik wel treinen en stations genoeg gezien!
Ik zou zeggen: Tot de volgende keer.

maandag 2 maart 2015

Het is de hoogste tijd

Ik schrok mij een hoedje toen ik mijn eigen blog opriep, 13 januari 2015 de laatste uitgave. Jullie zullen wel gedacht hebben: Waar blijft hij met zijn nieuwtjes?
Wel we hebben een drukke tijd achter de rug, veel regelen m.b.t. de zorg voor mijn schoonmoeder, ook zij is de dupe van de wijzigingen in de zorg. Twee kleinzonen jarig, ook daar moet de juiste aandacht aan gegeven worden. Femke, onze kleindochter vierde haar verjaardagsfeestje en daarnaast ook nog droevig nieuws, de jongste broer van Marianne is op 53-jarige leeftijd aan een hartstilstand overleden. Februari was dus een maand met zowel blijde als treurige gebeurtenissen.
We beginnen met de verjaardag van Thomas, hij was op woensdag jarig en hield op die dag ook zijn feestje voor zijn vriendjes. Hij werd zes jaar, dus dan is de vriendengroep al vrij groot met school- en straatkameraadjes. Wij waren natuurlijk niet uitgenodigd, vééél te oud!! Nee wij mochten op zaterdagmiddag opdraven, want cadeautjes zijn natuurlijk altijd welkom en de taart was ook niet te versmaden.
Op het kinderfeestje dikke pret met koekhappen en spijkerpoepen, het feestje met de "ouderen" lag meer op het gebied van eten, drinken en converseren. Tante Marleen had een mooie taart gemaakt, op verzoek van Thomas, een haaientaart.
Veertien dagen later was het de beurt aan Wouter, ook voor hem was er een ludieke taart van tante Marleen, een mooie bruine knuffelbeer. En natuurlijk ook voor hem een mooie muts, alhoewel, hij was er niet zo blijt mee, hij werd meteen weer van het hoofd gerukt. Toen Thomas één jaar werd had ik een mooie "rookstoel" getimmerd, ik had toen nog een hobbyclub met werkplaats ter beschikking. Nu op de flat is dat een stuk moeilijker, daar had Barbara rekening mee gehouden, een zoektocht op internet  bracht uitkomst. Tussen Barneveld en Lunteren verkochten ze deze stoeltjes voor kinderen. Een nicht van mij verzorgde het transport, zij kwamen toch deze kant op en dus voor Wouter ook zo'n stoel.
Op dit korte filmpje de escapades van onze jongste spruit.
Dit speelde zich allemaal af in februari, maar half januari had Femke haar verjaardagsfeestje voor vriendjes en vriendinnetjes, haar verjaardag valt altijd in de kerstvakantie, vandaar. Oma was ingehuurd om Marleen te assisteren en Opa mocht met Stijn op pad. Hij wilde eerst "lunchen" bij Burger King en daarna moest hij naar zwemles, zwemmen met de kleren aan.

Natuurlijk was er ook weer een mooie taart door haar moeder gefabriceerd.
Twee en een halve week geleden, is dan mijn zwager overleden. Ik heb vorige week een herdenkingsfilmpje voor hem gemaakt voor zijn moeder. Hij woonde in België, dus veel zag zijn moeder hem ook niet, nu kan ze af en toe vragen of iemand het filmpje aanzet met herinneringen aan hem, wellicht maakt dat het verwerken iets eenvoudiger.
Jullie zien, het was een drukke tijd, hiermee heb ik mijzelf misschien wat kunnen excuseren.