De Jaarwisseling

Het lijkt al weer een jaar geleden dat er een uitgave van het Nieuwsblad is verschenen, dat klopt ook wel 2014 versus 2015, maar nee amper een maand. Maar er is zoveel gebeurd in die maand, zowel hier in De Waard als in de wereld om ons heen. Wat er in de wereld om ons heen gebeurt, daar geven internet, tv en mijn grote broers, de dagbladen uitgebreid verslag van, dus ik houd mij maar bij de kleine dingen om ons heen.
In de editie van 5 december liet ik het voorbeeld zien van de puzzel die Marianne onder handen had. Nou, hij is klaar, al voor de kerst. Een plaatje mag dus niet ontbreken.

De volgende ligt al weer op tafel, een schilderij van de kamer van Vincent van Gogh.
De kerstdagen hebben wij in gepaste rust doorgebracht, Marianne moest kerstochtend zingen in de kerk en toen we thuiskwamen hadden we een kerstdiner met 8 gangen, de hele dag door, het begon met koffie met iets erbij en eindigde met een heerlijke borrel in de kleine uurtjes. Tweede kerstdag zijn we eerst naar Petten geweest, zeehondjes kijken op het opgespoten strand. Er lag een hele roedel, of noem je dat anders, uit te buiken van hun kerstdiner, ongetwijfeld vis, dus ik wilde niet met ze ruilen. Daarna zijn we in Oudorp bij onze oudste dochter wezen gourmetten, ook heel gezellig en lekker. De volgende morgen heb ik Thomas opgehaald, hij wilde in de vakantie nog een nachtje bij oma en opa Binkie slapen. Nou, dat werden er twee, want maandagmorgen gingen we op verjaarvisite bij Femke, onze kleindochter en mocht Thomas bij neef Stijn blijven tot papa en mama ook op visite kwamen. Femke is al weer 9 jaar geworden en wordt een hele dame.
Wij zijn om een uur of twee richting Meppen, Drenthe gereden, waar we de jaarwisseling zouden doorbrengen op het al eerder bezochte adres. Heerlijk rustig op het Drentse land na al dat feesten en drukwerk rond de kerst. Een wandelingetje door het bos, een treinreisje naar het Groninger museum, het geheim van Dresden, een tentoonstelling van Rembrandt tot Canaletto. Na een wandeling door de stad weer met de trein terug naar Hoogeveen, waar we de auto hadden gestald.
De jaarwisseling was ook als vanouds, er waren weer 80 melkbussen en ook nog een paar cementmolens met skippyballen.

Het is een hele happening en er komt volk uit de wijde omgeving op dit spektakel af. Een tent met warme kachel waar broodjes, worsten, hamburgers en vooral veel bier verkocht wordt. Een professionele installatie waar het carbid met water wordt vermengd en in de speciekuip gekoeld, het gas dat in de cilinder in de speciekuip ontstaat gaat door een waterbad in de onderste ketel naar de bovenste, d.m.v. een peilglas zien ze hoeveel gas er in de bovenste ketel zit. Dan wordt er via een lange slang gedurende 5 seconden gas in elke melkbus gespoten en duwt een ander een voetbal in de opening. Met de cementmolens gebeurt hetzelfde en dan, na het loeien van een sirene loopt er iemand met een brander langs de bodems van de melkbussen, waar een klein gaatje in is geboord en breekt het geweld los. Dat gaat vanaf 10 uur door tot een uur of vijf in de avond, dan begint de afterparty, kantelen!!!
Op Nieuwjaarsdag kwamen Barbara, Edwin, Thomas en Wouter nog twee nachtjes logeren. Vrijdag zijn we met de jongens naar het boomkruinenpad in de buurt van Borger geweest. Thomas, Edwin en ondergetekende hebben boven in de kruinen en zelfs boven de kruinen gewandeld. Aansluitend nog een boswandeling van zo'n 5 km gemaakt door het schitterende bos dat er ligt. Nadat de (klein)kinderen zaterdag weer richting Oudorp gingen hebben we na een zondagochtend wandeling nog visite uit Emmen mogen ontvangen en zijn we maandagmorgen weer huiswaarts getogen, waar de geneugten van de veranderingen in de zorg voor schoonmama ons weer een weekje bezighielden.
De vele gebeurtenissen, waar ik mee begon hebben we zaterdag afgesloten met een Nieuwjaarsborrel in Harderwijk, waar wij met onze vrienden een leuke middag/avond hebben doorgebracht met een hapje, een drankje en een competitie sjoelen, de mannen tegen de vrouwen, zij wonnen!

Teade zei: "Wij hebben ze maar laten winnen", er moest tenslotte toch nog wat op tafel komen.........
Deze editie wil ik beëindigen met een foto van Wouter die ik zaterdag via de telefoon ontving:

"Kijk eens, ik kan al staan en ook nog met de andere hand zwaaien!"
Dit was het weer, dus tot de volgende keer.