Zo, dit wordt het laatste bericht over ons verblijf in Groenendaal. Velen van jullie weten dat we dit seizoen als een proef voor de nieuwe camping zagen, maar ook dat het ons laatste seizoen met de Eriba zou zijn. Wellicht zou het een sta-caravan op Groenendaal worden, maar om allerlei redenen is dat het niet geworden.
Maandagmiddag heb ik de Eriba op Marktplaats gezet en tot de late avond hebben mensen gereageerd. Dinsdag zijn we met de (klein)kinderen naar Artis geweest en heb ik de telefoon maar uitgezet, we werden gek gebeld.
Woensdag een afspraak gemaakt in Groenendaal en dus afgereisd naar Groenendaal, donderdagmiddag zou er iemand komen en als de koop doorging de Eriba meteen meenemen. De hele morgen uitzoeken waar de spulletjes heengingen. Schoonzoon Bart zou donderdagavond met zijn bestelbus komen, want er moest een grote picknicktafel richting Zaandam en nog vele andere dingetjes die niet in een C3 passen.
Om 2 uur kwam de koper en om 3 uur hadden we de tenten afgebroken en verdween onze Eriba uit het zicht.

Zo snel kan het gaan!!!

Ons restte de auto afgeladen vol stouwen!

En naast een zooitje ongeregeld goed aan de picknictafel wachten op Bart.

Toen Bart arriveerde, hebben we een paar bolletjes gegeten en de boel opgeladen. Tegen half acht hebben we alle bescheiden pasje, sleutels e.d. ingeleverd en kwam er een eind aan ons Groenendaalse avontuur.

Natuurlijk geen eind aan deze nieuwsbrievenserie, daar gaan we gewoon mee door. De onderwerpen zullen wat anders zijn, maar nieuws was, is en komt iedere dag weer.

Ik zou dus maar zeggen:"Tot de volgende keer".

We zijn weer even op Groenendaal geweest, niet alleen om lekker uit te rusten, maar ook moesten we de boel een beetje kuisen, want Barbara, Edwin en Thomas, onze dochter, schoonzoon en kleinzoon zitten nu een paar dagen in de Eriba.
We hebben weer een prachtige wandeling door de Loenermark gemaakt, de heide wordt al mooi paars en de vele heuvels geven prachtige vergezichten. Hier en daar een mooie oude jeneverbes, een bankje ontbreekt dan, maar een zandopstapje is een mooie bankje, waar het toch ook mooi toeven is. Zicht op een vennetje, een oud wit boerderijtje, mooie heidevelden, wat wil de mens nog meer?

Nou, lekker zitten in de zon, een mooi boek erbij is dan natuurlijk ook niet verkeerd, de radio aan, een glaasje bier op zijn tijd en de dag kan niet meer stuk.

Nou ja, toen we kwamen lag ons "gazon" vol met afgemaaid gras, dus eerst een grashark opgescharreld bij kennissen, die hier ook vertoeven en toen aan het harken, een fikse kruiwagen vol naar de composthoop gebracht. Dat was effe zweten, maar ook daarna is het goed toeven in de stoel en het vochtgehalte verhogen met een drankje.
Kortom, een paar heerlijke dagen, die wel een lange week leken. Als het bij de kinderen net zo is, hebben ze nog een mooie vakantie voor de boeg.
Tot de volgende keer.